Poppe is met vijftig tot zestig uitvaarten per jaar een van de grotere zelfstandige begrafenisverzorgers uit het onderzoek.

Een begrafenis komt, inclusief algemeen graf, bij Poppe gemiddeld op 6200 euro. „Ik heb in de zestien jaar dat ik dit werk doe nog nooit meegemaakt dat iemand dat niet kon betalen. Hier op Walcheren hebben de mensen het geld in 99 van de 100 gevallen beschikbaar.”

De meeste overledenen worden thuis opgebaard of in een rouwkamer van de kerk. De gereformeerde gemeenten op Walcheren hebben er vier. Op het platteland is thuis opbaren echter nog heel gewoon. Poppe heeft daar materiaal voor beschikbaar, zoals koeling. Daarvoor rekent hij 270 euro.

„Ik weet dat ik niet duur ben. Ik doe het werk alleen, dat drukt de kosten. Het hangt ook samen met de gewoonten in de streek. Hier is er de avond voor de begrafenis een condoleance-uur. Maar ik heb gehoord dat ze op de Veluwe daar soms een hele middag voor uittrekken. Dat moet natuurlijk wel betaald worden”, zegt hij.

Poppe tekent aan dat hij –anders dan veel grote ondernemingen– geen extra personeelskosten in rekening brengt voor het opbaren, het overbrengen van de overledene, het regelen van het verkeer bij de begrafenis en de begeleiding van dragers van de familie zelf.

Families kennen de begrafenisverzorger uit de kerk en van school. „Ik ben op Walcheren geboren en ken heel veel mensen op het eiland.” Dat schept een band die juist in verdrietige dagen belangrijk is.

In zijn achterban is het niet gebruikelijk om offertes op te vragen. „Dat wordt eigenlijk nooit gedaan. Mensen praten niet over de kosten. Een Walchenaar is echt zuinig, maar voor nuttige dingen geeft hij wel geld uit”, verklaart de ondernemer.

Ziet hij zijn werk als een roeping? „Nee, zulke zware woorden gebruik ik er niet voor. Ik doe het wel graag, als ik dat zo mag zeggen. Het contact met de mensen, dat je wat voor ze betekent, en het ondernemerschap natuurlijk. Ik haal er een inkomen uit, maar ik hoef er niet rijk van te worden.”

Bijzonder is dat Poppe door zijn eigen dragers de kist op de schouders laat nemen. „Ik wilde me toch wat onderscheiden. Meestal wordt de kist op een rijdende baar geplaatst, dat vind ik een beetje plat. Op de schouders is stijlvoller. Ik heb een speciaal draagrek laten maken.”