Een krat vol brieven van mooie klanten
Ze frunniken aan je, horen levensverhalen aan, verdragen desnoods gefoeter. Maar wat denken ze van je? Deel 2: de kleur- en stijladviseur.
Henny Mostert (68) geeft kleur- en stijladvies. Sinds de jaren 80, toen ze ermee begon, heeft ze bijna 7000 mensen ontvangen op haar werkkamer in Heerde. „Ik herinner me hen bijna allemaal”, zegt ze. „Onlangs belde iemand op die zes jaar niets had besteld. Ik wist nog welk product zij moest hebben, in welke kleur. Mensen zijn hier geen nummers.”
Bij kappers wordt wat afgekletst. Hoe is dat op de kamer van Henny Mostert? „Hier wordt nooit geroddeld”, zegt ze nadrukkelijk. Gepraat wordt er wél. Voor een uitgebreid kleuradvies is zo’n 3,5 uur nodig; met een stijladvies erbij komt er een dagdeel bij.
Toen Henny Mostert nog in Bleiswijk woonde, in de jaren 70, werkte ze in het pastoraat. Ze hielp mensen met problemen. „Op geestelijk gebied, maar ook heel praktisch. Sommigen moesten leven van een uitkering en hadden zo’n negatief zelfbeeld. Bij alle zaken die moesten worden geregeld dacht ik met de vrouwen die ik bezocht ook na over de vraag: hoe kun je er goed uitzien met een klein budget? Ik vertelde hun dat ze beter bij de Wibra een truitje in de goede kleur konden kopen dan iets duurs in een foute kleur.”
Miskopen
Later volgde ze opleidingen op dit gebied; inmiddels is ze een professional. De juiste kleding helpt mensen hun rug te rechten, meer te durven, dat is Mosterts visie in een notendop. En het bespaart ook nog eens geld als je weet wat je wel en wat je niet moet kopen.
Henny Mostert is een vrouw met een missie. Letterlijk – zij en haar man verkochten in 1981 hun orchideeënkwekerij om voor Jeugd met een Opdracht te gaan werken. Als vrijwilligers, zonder salaris. Nog altijd zetten ze zich in voor Bulgarije en de voorzieningen voor gehandicapte kinderen daar.
De kleine spreekkamer met de fijne crèmes en de sjaals in mooie kleuren lijkt zo’n contrast met de armoede van Bulgarije. Maar de tegenstelling wordt kleiner als Mostert uitlegt wat haar drijft. „Als je weet dat je er goed uitziet, doet dat iets met je. Het geeft zelfvertrouwen, tevredenheid. Klanten zeggen na verloop van tijd tegen mij: ik hoef niet telkens iets nieuws meer. Een kleuradvies behoedt je voor miskopen waardoor soms voor duizenden euro’s aan kleding wordt weggedaan. Het is goed voor iedereen, of je nu een dikke, gemiddelde of dunne portemonnee hebt. Zo houd je meer over om weg te geven.”
Oma’s, moeders en dochters weten de Herrnhut –zo heet het huis van Henny en Leo Mostert– te vinden. Fransen, Duitsers, Engelsen, Ghanezen en Chinezen beklommen de trap in het Heerdense huis. Om precies te zijn kwamen er klanten uit 52 buitenlanden. „Op een dag reed er een limousine voor: twee keer zo lang als dit kamertje”, lacht Mostert. De klant in de auto was een topfunctionaris uit Irak. „En later is de vrouw van de ambassadeur in Istanbul langs geweest voor een kleur- en stijladvies, ze was hier een hele dag.”
En allemaal, zowel de boerin als de topfunctionaris, krijgen ze een doek over hun haar, een spiegel voor hun neus, en doeken om de schouders in kleuren die het gezicht flatteren óf grauw maken.
Lastige klanten heeft ze niet, zegt Henny Mostert stellig. „Nee. Ieder heeft zijn eigen karakter, en God kan mensen veranderen. Wij moeten oppassen met stempeltjes opdrukken. Mensen komen hier voor advies. Dat geef ik. Soms vertellen ze mij problemen, dan probeer ik hen te bemoedigen; soms raad ik hun aan om er niet mee te blijven lopen, maar om hulp te zoeken. Dit werk is een gave die ik van God heb gekregen.”
Brug
De gesprekken kunnen diep gaan, geeft ze toe. „We zitten hier een op een, dat is een verschil met een kapsalon. Er luisteren geen andere mensen mee.”
Ze heeft een krat vol persoonlijke brieven van klanten die ze nooit aan iemand zal laten lezen. „Er zijn zo veel dingen waar mensen last van kunnen hebben. Schuldgevoelens, een man die ervandoor is gegaan, noem maar op. Ik ken iemand die gewoon een andere vrouw is geworden na een kleur- en stijladvies. Het heeft haar over een drempel geholpen.”
Buitenkant heeft alles te maken met binnenkant, daar is Mostert van overtuigd. Aandacht voor het uiterlijk kan blijkbaar een brug slaan naar een misschien wel vergeten stukje innerlijk. En hoe ver iemands maten ook zijn verwijderd van de ideale maten: Mostert wijst op de sterke kanten. „Iedereen heeft iets moois. Iedereen! En dat halen we naar voren. Je mag er zijn, dat is de boodschap.”
Dat christenen soms weinig waarde zouden hechten aan het uiterlijk omdat alleen het geestelijke belangrijk is, herkent Henny Mostert niet zo. „Bij ons in de kerk, waar ik als kind zat, was het een modeshow. De kleding, de hoeden! Mijn moeder liep erbij als een koningin.”
In haar praktijk, die De Regenboog heet, krijgt Mostert ook klanten uit alle kerken. „Er is zelfs een dominee van de Gereformeerde Gemeenten die mensen naar mij doorstuurt”, glimlacht ze.
Ze staat op, legt een doosje recht dat scheef lag. Potjes en tubetjes: alles staat netjes in het gelid. De kleuren van de crèmes worden speciaal voor De Regenboog gemaakt. Een deel van de opbrengst van de producten gaat naar het project in Bulgarije. Over stoppen denkt Henny Mostert nog niet. „Bestellingen klaarmaken, dat kan ik toch best tot mijn tachtigste doen?”
