Geknipt
Kappers die vrouwen meer laten betalen voor een knipbeurt dan mannen, discrimineren. Zo luidt de uitspraak van de Deense Raad voor Gelijke Behandeling. De kapper die de euvele moed had een hoger tarief te rekenen voor vrouwen, moet nu een schadevergoeding betalen aan de gedupeerde dame. Iets zegt me dat deze dame op nog wel meer punten gefrustreerd door het leven gaat. Dit zou ongelooflijk grappig kunnen zijn als het niet zo treurig was.
Uiteraard mag je niet discrimineren. Maar het non-discriminatiebeginsel neemt inmiddels zulke enorme proporties aan in onze westerse samenlevingen dat het naar het absurde neigt. Gelijke gevallen moeten gelijk worden behandeld, maar hebben we er nog wel oog voor dat niet alle gevallen gelijk zijn?
We krijgen eenvoudigweg niet alles gelijk. Consequent geredeneerd moet je immers zeggen: voor die knipbeurt die hetzelfde kost, moet je ook wel hetzelfde krijgen, anders is het opnieuw discriminatie. Ik ben benieuwd welk effect dat heeft op de kapperspraktijk en uiteindelijk op de haarmode.
Waar ook weinig discriminatie en veel gelijkheid was? Onder het communisme. Je werd niet gediscrimineerd bij de kapper, niet bij autodealer en niet op school. Iedereen kreeg gegarandeerd en verplicht hetzelfde als ieder ander. In theorie althans, want in de praktijk werken mensen daar altijd omheen en neemt de ongelijkheid vaak zelfs toe. Wanneer horen we de eerste berichten van een illegaal kapperscircuit in Denemarken met revolutionaire prijzen voor mannen?
Dit soort incidenten legt een spanning bloot die diep in de structuur van onze westerse liberale samenlevingen ligt. De verlichtingsidealen van vrijheid en gelijkheid botsen namelijk voortdurend. De druk om niet te discrimineren kan maar zo een eenheidsdeken worden die de vrijheid verstikt.
Van de Deense kapperstarieven ziet vrijwel iedereen de humor in, en niemand bedenkt een voetbalteam dat ten minste 40 procent vrouwen moet opstellen. Maar quota voor vrouwen aan de top en gelijkschakeling van allerhande verschillende relatievormen behoren tot de adat van de liberale democratische samenleving.
Dan hebben we het nog niet eens over de verplichting voor de SGP om vrouwen toe te laten. Het SGP-hoofdbestuur heeft er een slimme juridische constructie voor bedacht. Daarmee is een inhoudelijke en principiële discussie vermeden, maar misschien komt die er wanneer een SGP-kiesvereniging besluit een getalenteerde dame te kandideren? Sommige SGP-vrouwen schijnen er echt geknipt voor te zijn.
