Plooibaar
Even meende ik dat ik wat aan mijn oren mankeerde, maar ”medezeggenschap” is geen term die je gemakkelijk verwisselt voor een andere. Navraag bij mijn vrouw nam elke twijfel weg. De dominee had inderdaad voor de medezeggenschapsraad van de reformatorische scholengemeenschap in onze woonplaats gebeden.
Als vanzelf gingen mijn gedachten terug naar de tijd waarin de dwang van de overheid tot het instellen van zo’n orgaan grote commotie opriep. Reformatorische scholen deden alles om er onderuit te komen. Predikanten noemden medezeggenschap een product van de Franse Revolutie. Ook SGP-politici lieten van zich horen. Dat vond ik een beetje vreemd. Wie een medezeggenschapsraad afwijst, dient zich al helemaal afzijdig te houden van gemeenteraad en parlement. De macht daarvan gaat heel wat verder dan die van een MR. Dominee Kersten liet een kabinet vallen. Dat is even wat anders dan meepraten over de inrichting van het schoolplein.
Vandaag hoor je in reformatorische kring nog maar zelden een lelijk woord over medezeggenschapsraden. In onze gemeente wordt er nu zelfs voor gebeden. Door een behoudende predikant, die lid is van de raad van toezicht van de scholengemeenschap in onze woonplaats. Bij de voorbede voor raad van bestuur, raad van toezicht en identiteitsraad wilde hij de MR niet overslaan.
De ontwikkelingen staan intussen niet stil. Opnieuw is er zorg en vrees. Nu over de onsmakelijke inmenging van de overheid in de beginselen van de Staatkundig Gereformeerde Partij. De door het partijbestuur bedachte oplossing is inmiddels bekend. De scheiding tussen beginsel en opgedrongen praktijk is gekozen in de hoop dat de dames de blijvende principiële afwijzing van vrouwelijke participatie op politiek terrein zullen respecteren.
Als op een kwade dag toch een SGP-vrouw de politieke arena betreedt, moet opnieuw positie worden bepaald. Ik heb al een vermoeden hoe het zal gaan. Eerst klinkt afkeuring. Vervolgens blijft het een tijd stil. Tot op een dag een predikant voorbede doet voor ”de mannen en vrouwen die in ’s lands vergaderzalen nog willen uitkomen voor de beginselen die ons lief zijn”. Zo maken we van de nood een deugd.
Nieuw is dat niet. De eerst verfoeide AOW wordt nu gekoesterd. En vanaf vele kansels in reformatorische kerken wordt wekelijks gebeden voor koningin Beatrix. Inperking van haar politieke macht geldt als links. Geen SGP’er die aangeeft dat ze nu toch echt eens plaats moet maken voor haar zoon. Terwijl het destijds als een oordeel werd gezien dat haar moeder enkel dochters baarde. We blijven een wonderlijke gezindte. Soms star, soms opvallend plooibaar.