Recensie: Evert van de Veen in Raalte
Sinds de jaren 60 zijn, in verband met afnemende kerkgang, verschillende kerken in ons land gesloopt. Een ervan is de rooms-katholieke Sint-Michaëlskerk in Zwolle.
Het neogotische gebouw stond tussen de Grote Kerk en de Broerenkerk en herbergde, behalve de relieken van Thomas a Kempis, een drieklaviers Ademaorgel met twee zwelwerken en 43 stemmen (1927). Na de sloop van de kerk is dit instrument in 2008, via een omweg, terechtgekomen in de Basiliek van de Kruisverheffing in Raalte.
Vorig jaar heeft de Voorthuizense organist Evert van de Veen met dit orgel een cd gemaakt. Hierop is te horen dat dit instrument uitermate geschikt is voor allerlei soorten romantische muziek. Mooi donker klinkt de Echo-Trompet in Psalm 91 van Jan Zwart, bevallig klinkende fluiten in een madrigaal van Barras, sonoor de prestanten in de ”Begrafenismars” en etherisch de strijkers in de ”Engelenzang” van Guilmant. Maar rond en ruisend ronkt het volle werk in een BACH-fuga van Schumann. Aan de vaak slepende klank is goed te horen dat het Ademaorgel een pneumatische tractuur heeft. Maar dat beetje bollige verhoogt de charme van deze cd.
Overigens zijn niet alle werken die Van de Veen speelt even charmant. De Mars van Barras, het voorspel over ”Kroont Hem met gouden kroon” van Westenkuehler en de Romantische Suite van Bedard overtuigen mij niet. Zo ook de Clarinet-Tune van Oxley; maar dat komt doordat het orgel geen klarinetregister heeft en Van de Veen in plaats daarvan een hobo gebruikt.
Gelukkig worden deze euvelen door een fraai gespeeld en geregistreerd ”Wie maar de goede God” van Cornelis de Wolf ruimschoots goedgemaakt.
Evert van de Veen bespeelt het Adema-orgel in de Basiliek van de Heilige Kruisverheffing te Raalte; Viva la Musica (VLM 01.613); € 15,-; www.evertvandeveen.nl
Evert van de Veen, orgel
Evert van de Veen, orgel
Evert van de Veen, orgel