Slachterijen hebben ze in de as gelegd, ondernemers geïntimideerd, politici bedreigd, boerengezinnen de schrik van hun leven bezorgd, talloze kooien van pelsdieren opengezet en medewerkers van een proefdierencentrum maandenlang belaagd.

„Dat zijn toch geen activisten meer? Ik noem het gewoon terroristen.” CDA-kamerlid Schreijer-Pierik windt zich zichtbaar op. Al vanaf het begin van haar kamerlidmaatschap in 1998 heeft ze met fractiegenoten bij de minister van Justitie aangedrongen op een keiharde aanpak van dierenactivisten. Over het resultaat zijn de christen-democraten nog steeds niet tevreden.

Daarom presenteerden ze vandaag tijdens overleg met minister Donner van Justitie het plan om dierenactivisten op dezelfde wijze te gaan aanpakken als terroristen. „Justitie hoeft dan niet meer af te wachten tot deze mensen toeslaan, maar ze kan preventief optreden. Ook kan de hele groep worden aangepakt”, legt Schreijer uit. Het CDA-plan kan intussen rekenen op de steun van een kamermeerderheid.

Volgens het kamerlid is het de hoogste tijd om alles uit de kast te halen. „Neem nu wat enkele weken geleden in Putten is gebeurd. Een grote groep criminelen slaat daar de boel kort en klein en jaagt een boerengezin de stuipen op het lijf. Het is toch te zot dat ze eerst vernielingen moeten aanrichten of een bedrijf in de fik steken voordat de politie kan ingrijpen? Vandaar dat wij zeggen: Verruim de wettelijke mogelijkheden zodat de politie preventief kan optreden.”

Ze denkt ook aan het optreden van de spreekbuis van het Dierenbevrijdingsfront in diverse tv-programma’s. Erik de Gier, noemt hij zich. „Hij zegt openlijk dat hij en zijn maten boven de wet staan. Ik krijg daar de rillingen van. Als het aan mij ligt, pakken ze zo iemand meteen op. Deze mensen hebben heel lang vrij spel gehad en denken nu dat ze alles mogen.”

Hoe komt het volgens u dat ze vrijuit gingen?

„Het klimaat was lange tijd anders dan nu. Wij hebben zelf een bedrijf met intensieve veehouderij en mijn man jaagt. In de periode dat ik in de Kamer kwam, kreeg ik wel eens het gevoel dat ik werd beschouwd als iemand uit het criminele circuit. Dierenactivisten werden daarentegen gezien als milieubeschermers. Bij GroenLinks en de SP hangt nog steeds die sfeer. Als het over dierenactivisme gaat, houden ze zich stil.”

GroenLinks-kamerlid Van den Brand reageert hoogst verontwaardigd op dat verwijt. „Als er één partij voor de democratische rechtsstaat is, dan zijn wij het wel. Wij hebben altijd afstand genomen van gewelddadige acties en zullen dat blijven doen”, briest hij. Als bewijs toont hij een publicatie uit het Agrarisch Dagblad waarin zijn fractiegenoot Wijnand Duyvendak het dierenactivisme scherp veroordeeld.

Hoe geloofwaardig is die veroordeling? Duyvendak was zelf activist.

„Dat is mij niet bekend. In ieder geval was hij geen dierenactivist.”

Felle kritiek ontmoet het CDA-voorstel ook bij Marianne Thieme, die bij de laatste verkiezingen optrad als lijsttrekker van de Partij voor de Dieren. Hoewel ze tot haar spijt geen zetel haalde, volgt ze het debat in de Kamer over het dierenactivisme op de voet.

„Wij wijzen alle illegale acties af”, stelt ze voorop. „Met brandstichtingen, vernielingen en dergelijke willen we niets te maken hebben. Maar wat het CDA nu voorstelt, vind ik griezelig. Het is een poging om alle dierenbeschermers te criminaliseren. Het is een pure hetze.”

Volgens haar komt het plan uit de koker van de landbouwwoordvoerders van CDA, VVD en LPF: Schreijer, Oplaat en Van den Brink. „Die hebben alle drie belangen, want die hebben zelf een boerenbedrijf.”

Zou het voorstel niet een laatste poging zijn in een tot nu toe vergeefse strijd?

„Onzin. De politie heeft genoeg bevoegdheden. Laat ze die eerst maar eens volledig benutten.”