Commentaar: Hoe ziek kan een samenleving worden?
Het spreekwoord zegt het al: „De een z’n dood is de ander z’n brood.” In de Verenigde Staten wordt dat gezegde momenteel op bittere wijze bewaarheid. Na de dramatische schietpartij vorige week vrijdag op een school in Newtown is er in het land een ware run ontstaan op kogelvrije rugzakken, speciaal gemaakt voor schoolgaande kinderen. Bedrijven die deze produceren zagen hun omzet de afgelopen dagen vertienvoudigen.
Voor de som van 225 euro –„maar het gaat tenslotte om de veiligheid van uw kind”– gaan de rugzakken over de toonbank. Het kogelvrije gedeelte van de tas is ingenaaid, dus geen zorg dat de leerling zijn ‘pantser’ thuis laat liggen.
Het wachten is nog op bedrijven die kogelvrije buiktassen en hoofdbescherming voor scholieren aanbieden. Maar de commercie kennende, zal ook dat niet bijster lang duren.
Hoe ziek kan een samenleving intussen worden? Maar al te graag presenteert Amerika zich als het land van de ongekende mogelijkheden. Een van die mogelijkheden is dus kennelijk ook dat kinderen ’s morgens met een kogelvrij vest de deur uitgaan.
En dat alles onder het mom van een grondwettelijk recht om wapens in bezit te mogen hebben. Alsof men nog in het cowboytijdperk leeft en elk moment de postkoets kan worden overvallen.
President Barack Obama heeft aangekondigd dat hij volgende maand met een wetsvoorstel komt dat het wapenbezit aan banden legt. De praktijk is echter dat dergelijke initiatieven doorgaans stranden nog voordat ze in het Amerikaanse parlement worden behandeld.
De tentakels van de machtige wapenlobby in de VS reiken ver. Terwijl ouders van omgekomen leerlingen in Newtown hun kinderen begraven, spuit de website van de National Rifle Association een onafgebroken reeks triomfantelijke berichten.
Een greep: „In Florida heeft het aantal wapenvergunningen deze week een miljoen bereikt.” „Federale cijfers: aantal wapenverkopen neemt toe, misdaad neemt af.” „Ohio: pro-wapenwetgeving aangenomen in beide kamers van de volksvertegenwoordiging.” „Jagen op zondag in New Jersey voortaan toegestaan.”
En zo gaat het maar door.
De dames en heren van de National Rifle Association zouden misschien eens moeten kijken naar de foto’s van de omgekomen scholieren en leerkrachten van de school in Newtown. Gezichten van kinderen die nog een heel leven voor zich dachten te hebben. Meesters en juffrouwen die hun leerlingen klaarstoomden voor een zelfstandig bestaan in de maatschappij.
Allemaal dood.
Wie durft er dan nog te spreken over een grondwettelijk recht om dodelijk wapentuig in bezit te hebben? Wie durft er dan nog trots –filmpjes op internet spreken boekdelen– zijn uitgebreide collectie automatische wapens te tonen?
Het valt te hopen dat de omzet van de fabrikanten van kogelvrije rugzakken snel terugloopt. Daarvoor zal wel een radicale omslag in de Amerikaanse ”gun culture” nodig zijn. En die is vermoedelijk –helaas– niet spoedig te verwachten.
