Maandag kondigde D66-Kamerlid Verhoeven in de Volkskrant aan dat hij nog diezelfde avond in een overleg met minister Kamp van Economische Zaken over het ondernemingsklimaat zou pleiten voor het schrappen van de Zondagswet. De wet, waarvan het eerste concept stamt uit 1815, stelt onder meer dat er op zondag voor 13.00 uur geen openbare bijeenkomsten mogen worden georganiseerd, tenzij ze religieus van aard zijn. Overigens mogen gemeenten daar uitzonderingen op maken.

Dinsdag zou zijn collega Schouw tijdens de behandeling van de begroting van het ministerie van Binnenlandse Zaken het nog eens dunnetjes over doen. De Zondagswet valt onder het ministerie waarop momenteel de PvdA’er Plasterk de scepter zwaait.

Een van de kernvragen is welk probleem D66 eigenlijk wil oplossen met de afschaffing van deze wet. Er zijn geen klachten dat gemeenten moeite hebben met de wet. CDA, ChristenUnie, SGP én SP wezen daar maandag met nadruk op.

Maar Verhoeven kwam maandag niet verder dan: „Van ons mag iedereen kiezen wat hij 
wil doen op zondag, of dat nu winkelen is of naar de kerk gaan. Ik wil niemand iets afnemen, maar anderen wel de kans geven iets te doen. De zondag is van iedereen.”

Opmerkelijk was dat minister Kamp van Economische Zaken (VVD) niet de redenering van Verhoeven overnam. Hij kan zich wel wat voorstellen bij zondagsrust. „Het is toch een moment dat anders is dan de rest van de week en ik kan me voorstellen dat de overheid daar aandacht voor heeft. Maar ik zie ook dat de samenleving verandert.”

Twee jaar geleden deed Schouw ook al een poging om de wet af te schaffen. Die mislukte toen vanwege de politieke verhoudingen op dat moment.

De toenmalige minister van Binnenlandse Zaken, de CDA’er Donner, had ook geen enkele behoefte om de Zondagswet af te schaffen: „De wet geeft bescherming aan mensen bij een viering op zondagochtend die zij belangrijk vinden, zoals we ook de voetbalfans ’s middags bescherming bieden in de beleving van hun plezier.”

Of minister Plasterk, die woensdagavond zal moeten reageren op het plan van D66, ook zo’n insteek kiest, moet worden afgewacht. Om politieke redenen hoeft dit kabinet geen rekening te houden met de christelijke partijen zoals dat vanaf 2002 wel het geval was.

D66 heeft nog een nieuw actiepunt gevonden. Schouw zou dinsdag bij de begrotingsbehandeling van Binnenlandse Zaken ervoor pleiten om een eind te maken aan de service van gemeenten aan enkele grote kerkgemeenschappen in ons land bij verhuizing van kerkleden. Via de Stichting Interkerkelijke Ledenadministratie (SILA) krijgen kerken een bericht als hun leden zijn verhuisd. In de Nederlandse Gemeentelijke Basisadministratie (GBA) hebben kerkleden een aparte code. Als ze verhuizen, krijgt het de SILA daarvan een melding die dat weer doorgeeft aan de kerkelijke gemeente in de nieuwe woonplaats. Deze regeling is ruim twintig jaar geleden opgezet en vernieuwd.

D66 laadt met deze voorstellen op zijn minst de verdenking op zich om de samenleving te ontdoen van alles wat met het christendom te maken heeft. Dat bleek ook tijdens de debatten over de afschaffing van het verbod op godslastering.

Goslinga, politiek commentator van het dagblad Trouw, verweet D66 twee weken geleden een antichristelijke houding die te vergelijken is met het anti-islamisme van de PVV. Dat was tegen het zere been. Als door een wesp gestoken reageerde Schouw in een ingezonden stuk. Daar was natuurlijk niets van waar. „Tolerantie vraagt om zelfbeheersing en inlevingsvermogen”, luidde een van de kernzinnen uit zijn betoog. Mooi aanknopingspunt voor debat.