Alle nieuwsmedia hebben ondertussen uitgebreid verslag gedaan van het aanspoelen en van de reddingspogingen. Het ontbrak er nog maar aan dat er niet in allerijl een webcam op de zandplaat is geïnstalleerd, zodat heel Nederland live kon meekijken.

Wie het nieuws een beetje probeert te volgen, kan niet anders dan concluderen dat er in ons land met z’n ”bultrughype” echt iets uit balans is. Alles wordt ingezet om één dier te redden, terwijl er op hetzelfde moment tal van belangrijkere zaken spelen die veel minder aandacht krijgen. En dan hebben we het nog helemaal niet over een gebeurtenis zoals gisteren in de Verenigde Staten, waarbij een man een groot aantal kinderen doodschiet.

Om maar direct alle mogelijk misverstanden weg te nemen: mensen die zich inzetten voor het welzijn van dieren zijn zeker niet bezig met onzinnige zaken. Een christen die niets met dieren heeft, moet de Bijbel nog maar eens goed lezen. Niet voor niets schrijft Salomo in het Spreukenboek dat de rechtvaardige het leven van zijn beesten kent. En direct erachteraan schrijft hij: „Maar de barmhartigheden van de goddelozen zijn wreed.” Niets mis dus met zo’n reddingsoperatie voor een bultrug.

Het gaat echter fout wanneer het gevoel voor verhoudingen zoek raakt. En dat is exact wat er in ons land aan de hand is. Zorg voor schepping en schepselen zegt iets over een cultuur. Maar het is niet minder veelzeggend wanneer dieren op één lijn gesteld worden met mensen – of zelfs erboven. Als er in tv-journaals gesproken wordt over mensen die doodgaan en dieren die overlijden, is dat méér dan een wijze van spreken.

Het tumult over de bultrug zegt overigens nog iets. Steeds vaker worden in Nederland gevoelens van ongenoegen omgezet in een actie voor iets kleins dat symbool staat voor iets veel groters. Als we het lijden van dieren in de bio-industrie niet kunnen of willen voorkomen, wordt er actie gevoerd om de rituele slacht te verbieden. Dan doen we tenminste toch iets voor dieren, is de gedachte. En als we de tijgers niet kunnen redden, verbieden we het optreden van tijgertjes in het circus. Noem het een manier om af te komen van gevoelens van ongenoegen en machteloosheid.

De bultrug zal over een paar dagen weer vergeten zijn. Het dierenlichaam komt naar alle waarschijnlijkheid ter beschikking van de wetenschap en zal worden overgebracht naar museum Naturalis in Leiden, zo is inmiddels al bekendgemaakt.

En nu maar hopen dat figuurlijk gezien deze bultrug op het strand een baken in zee zal zijn.