Van harte ging het namelijk niet. Premier Stephen Harper heeft vrijdag duidelijk gemaakt dat deze overname „het einde markeert van een trend”. Canada wil geen buitenlandse giganten meer over de vloer die de natuurlijke hulpbronnen zoals de olieproducten die uit teerzand komen, exploiteren. „De regering ervaart al enige tijd met zorg en ongemak dat in korte tijd een reeks grootschalige transacties door buitenlandse staatsbedrijven deze (teerzand-) industrie van een vrije markt kan veranderen in een wordt gecontroleerd door een buitenlandse regering”.

Harper heeft gezegd dat van nu af aan buitenlandse staatsbedrijven „alleen onder zeer buitengewone omstandigheden” toestemming krijgen om bedrijven in de sector over te nemen. „Canadezen hebben niet jarenlang het aandeel van de regering in deze economische sector verminderd om te zien hoe die wordt opgekocht en gecontroleerd door een buitenlandse regering”, klaagde Harper.

Hij zei dat na toestemming te hebben gegeven voor de Chinese overname in Calgary én voor de overname van de Canadese gasproducent Progress Energy Resources door het Maleisische staatsbedrijf Petronas. Petronas kreeg in oktober nog te horen dat dit niet kon doorgaan, maar met een nieuw bod gaat Progress Energy Resources, ook uit Calgary, nu voor circa 4,8 miljard euro over in Maleisische handen.

Calgary is de grootste stad van de westelijke provincie Alberta die ongeveer 17 keer groter dan ons land is. In de noordelijke helft van Alberta liggen wat daar ‘oil sands’ worden genoemd en in het Nederlands teerzand heet. Het zijn afzettingen van zand, water, klei en bitumen. Van die laatste stof kunnen olieproducten worden gemaakt, wat het milieu uiterst belast maar gezien de huidige hoge olieprijzen interessant is. De enorme reserves aan teerzand maakt Canada straks op de oliemarkt een speler uit de ‘eredivisie’ van landen als Saudi-Arabië, Rusland en Iran.