De opnames zijn door de NCRV gemaakt in de periode tussen 1966 en 1981 op het Garrelsorgel van de Groote Kerk te Maassluis, Asma’s eigen orgel.

Het repertoire bevat koraalbewerkingen van Asma en Jan Zwart, verder enkele werken uit de barok (Bach en Bach-Vivaldi), uit Duitsland (Reger, Höller, Hoyer en Rauch) en van de Nederlander Bute, terwijl het grootste deel van deze productie wordt gevormd door werk van Alexandre Guilmant.

In de jaren waarin deze opnames werden gemaakt, was Asma op zijn best. De wildste haren was hij wel zo’n beetje kwijt, zijn musiceerdrift was in veilige banen geraakt, zijn ontwikkeling was gerijpt en zijn visie op de materie was grotendeels gekristalliseerd. En dus kan het niet anders dan dat dit een mooi klankdocument geworden is.

Waarbij helder blijft dat Asma meer vreugde vond in de Franse romantiek dan in de Duitse barok. Dat blijkt hier opnieuw. In het grotere symfonische werk is hij beduidend beter op dreef dan in een preludium en fuga van Bach. Het meest boeit hij in Guilmant. Met een bijna kwajongensachtig plezier gaat hij sonates, offertoires en communions te lijf. Werkelijk kostelijk.

Het booklet is voorbeeldig en de opnames zijn wisselend, hoe zou het anders kunnen. Het enige minpunt is dit orgel. Van sommigen mag je ’t niet zeggen, maar dit grote opus van Garrels blijft (althans in deze kerk) een onbarmhartig en onbuigzaam orgel. Niet echt iets voor Guilmant. Ik wil maar zeggen: in Den Haag, Amsterdam of Bolsward had dit mooier geklonken.

The Art of Feike Asma 1912-1984; Orgelcommissie Groote of Nieuwe Kerk Maassluis (1732.12.31); 3-cd; € 25,-; www.garrelsorgelmaassluis.nl