Duidelijk is dat de twee onderhandelende partijen elk een veer hebben gelaten. De VVD zou immers graag nóg verder zijn gegaan. De liberalen zien het liefst dat winkeliers de volledige vrijheid krijgen om zondags zelf de openingstijden van hun zaak te bepalen. Hoewel die wens nog steeds leeft, wil de VVD het wetsvoorstel dat vandaag op tafel ligt, steunen.

Bij de PvdA heeft men nog meer veren gelaten. Zij gaat akkoord met een wet waarin geen bepalingen zijn opgenomen dat er rekening gehouden moet worden met de wensen van het personeel.

Evenmin worden er wettelijke voorzieningen getroffen die kleine winkeliers vrijwaren van de druk om toch ook op zondag open te zijn.

In het verleden heeft de PvdA altijd gezegd de belangen van het winkelpersoneel en van kleine ondernemers te zullen verdedigen. Van die belofte komt nu niets terecht. Wel zegt de woordvoerster van de PvdA, Li Vos, via andere wetgeving iets aan dit probleem te willen doen. Maar iedereen weet dat dit slechts een doekje voor het bloeden is. Van dergelijke mooie beloften komt in de praktijk vrijwel nooit iets terecht.

Kennelijk heeft de PvdA haar toezeggingen aan winkelpersoneel en kleine winkeliers ingeslikt omdat de VVD op haar beurt ook bereid was water bij de wijn te doen.

Een minderheid van ChristenUnie, CDA, SGP en SP heeft nog geprobeerd het dwangmatige karakter van de initiatiefwet te neutraliseren door een bepaling op te nemen dat er rekening gehouden zal worden met onder meer de zondagsrust en dat niemand gedwongen kan worden op zondag te werken. Maar dinsdag lieten VVD en PvdA al weten daar hun handtekening niet onder te zetten. Voor die amendementen is dus geen Kamermeerderheid.

Op zichzelf is dat merkwaardig van de VVD. Die partij wil winkeliers wel volledige vrijheid geven om te bepalen wanneer ze open zijn, maar wenst niet mee te werken aan een regeling waardoor het personeel een vergelijkbare vrijheid heeft. Daarmee gaat de partij helemaal voorbij aan de overtuiging van die groep werknemers die de zondag als rustdag wil eerbiedigen. Want iedereen weet dat een winkelbedrijf geen zin heeft in medewerkers die één dag per week niet beschikbaar willen zijn.

Voor de PvdA is het feit dat ze de amendementen niet wil steunen het ultieme bewijs dat ze in het verleden wel mooie woorden heeft gesproken maar kennelijk niet bereid is die in daden om te zetten.

Zo is de zondagsrust in ons land onderwerp geworden van politiek handjeklap. Dat kun je als partij doen als de zondagsopenstelling voor jou geen zaak van principe is maar van belangenafweging. Blijft natuurlijk dat met name de PvdA haar draai zal moeten uitleggen aan verschillende groepen in de samenleving.