”Let’s roll! Gewone mensen, buitengewone moed”
Auteur: Lisa Beamer, haar verhaal van 11 september 2001 met Ken Abraham
Uitgeverij: Kok, Kampen, 2003
ISBN 90 435 0679 6
Pagina’s: 215
Prijs: € 16,90. Van de ene op de andere dag moet Lisa Beamer verder zonder haar man Todd. Op 11 september 2001 hoort ze thuis dat haar man aan boord is van United Flight 93, een van de vliegtuigen die op die dag door terroristen worden gekaapt. Haar verhaal is dat van een dappere vrouw met een vast geloof.

Het wordt een dag die ze nooit zal vergeten. 11 september 2001. Lisa en haar man Todd keerden de dag ervoor terug van een bedrijfsuitje naar Rome - hun twee kinderen halen ze op bij Lisa’s moeder. Todd moet de volgende dag voor zijn werk naar San Francisco en gaat die dinsdag vroeg van huis. Als alles goed is, komt hij de dag erop weer terug.

Het loopt allemaal heel anders af dan Lisa Beamer (1969) -zwanger van haar derde kind- kan bevroeden. Als ze op het punt staat boodschappen te gaan doen, belt haar vriendin op die roept dat ze de televisie moet aanzetten. Todd is toch met het vliegtuig naar San Francisco? Op de buis ziet ze de verbijsterende taferelen rond de twee toestellen die zich in het World Trade Center boren. Ze weet dan al intuïtief dat Todd ook in een van de vliegtuigen kan zitten en gaat bellen. Binnen een paar uur is duidelijk dat Todd niet meer is. Haar man, hoe moet ze alleen verder? Vertwijfeld zit ze op de rand van het bed. Familie, vrienden en bekenden verzamelen zich in het huis.

Todd, wie is hij? Door president Bush persoonlijk postuum onderscheiden als held die zijn leven gaf voor het Amerikaanse volk. Lisa Beamer vertelt in dit boek wie Todd is geweest en wie zij zelf is. De twee leren elkaar kennen op het Wheaton College in Illinois. Beiden komen uit christelijke gezinnen, waar Bijbel en geloofsopvoeding centraal staan. Bij Lisa thuis waren de kronieken van Narnia van C. S. Lewis geliefd, net als de geestelijke klassieker ”Hind’s Feet on High Places” van Hannah Hurnard. Sport neemt een belangrijke plaats in hun levens, met name in dat van Todd. Feestdagen zijn bijzonder, en dan vooral Thanksgiving en Kerst.

Lisa’s eerste crisis komt met het plotselinge overlijden van haar vader. Ze is dan vijftien en gaat twijfelen aan God en ze worstelt met de waaromvragen. „De ervaringen die horen bij verdriet en vragen naar ”het waarom”, die betrekking hadden op mijn geloof in God, waren een belangrijke leerschool voor mij. Ik zou nooit hebben kunnen vermoeden dat het ook een voorbereidingstijd was.” De tekst van Romeinen 11: 33-36 treft haar. „Wie ben je eigenlijk wel om God vragen te stellen en te zeggen dat jij een beter plan hebt dan Hij?”

Planning
Lisa en Todd trouwen in 1994. Ze plannen hun leven op die typisch Amerikaanse manier. Alles, werkelijk alles in hun leven is gepland - tot de inhoud van de gebeden toe. In 1999 schrijven ze zelfs hun leven op voor de toekomst - ze maken een tijdscapsule die ze zullen openen op oudejaarsavond 2010. Ieder doet er zijn voorspellingen voor de toekomst in. Hoewel de gedachte Lisa knaagt dat er misschien iemand van hen dan niet meer bij is…

Todd werkt zich op tot medeaccountmanager (verkoper) bij een computergigant Oracle, zij houdt eerst nog een tijdje haar baan in de accountantswereld. Er wordt vooral vooruit gedacht: hoeveel kinderen krijgen we, welk huis willen we? Ze vinden als paar een geestelijk thuis in de Princeton Alliance Church.

Er komt gezinsuitbreiding en ook de eerste turbulentie doet zich voor. „Todds grootste wens in dit leven was een godvruchtig echtgenoot en vader te zijn. Toch was hij zo gedreven om succes te hebben in zijn loopbaan, dat hij vond dat de twee doelen met elkaar concurreerden.” Hij moet een balans zien te vinden tussen zijn werk dat hem opslokt en zijn gezin. Het blijft een dagelijkse strijd. Lisa is inmiddels thuis om voor de kinderen te zorgen - ze ziet het opvoeden van hun kinderen als het belangrijkste werk dat zij ooit zou hebben te doen. Begin 1998 komt David ter wereld en twee jaar later Drew.

Ondoorgrondelijk
Als Todd met de jongens bezig is gebruikt hij vaak de uitdrukking ”Let’s roll”: kom op! Dat hem zo eigen gezegde zal een belangrijke rol spelen op die bewuste United Flight 93. Ze krijgen een nieuw huis. Er is een vakantie in Rome en ze maken op 8 september een dagtocht naar Florence, kopen een schitterende armband, zijn laatste cadeau voor haar. Ze leest in Rome het boek Esther als voorbereiding op het studiegroepje van de kerk. De tekst van Romeinen 11: 33-36 komt ze weer tegen. „O, diepte van rijkdom, van wijsheid en van kennis Gods, hoe ondoorgrondelijk zijn beschikkingen en onnaspeurlijk Zijn wegen.” In het vliegtuig terug, op 10 september, zegt Todd dat het een slechte week wordt, druk. Het zijn bijna profetische woorden.

Dinsdagmorgen stort de wereld van Lisa Beamer in. United bevestigt dat Todd in het toestel zat. Dagen erna wordt duidelijk wat zich daarbinnen heeft afgespeeld. Todd heeft in het toestel met de GTE Airfone gebeld en kreeg Lisa Jefferson aan de lijn. Uit het gesprek blijkt dat er vier kapers de cockpit zijn binnengedrongen en dat die de piloot en de copiloot vermoedelijk hebben vermoord. Wel zo’n 25 mensen bellen vanuit het toestel naar beneden en zo kan de FBI het drama reconstrueren. Todd en Jeremy Glick hebben op een zeker moment besloten dat de aanval moest worden ingezet: Let’s roll! Het zijn laatste woorden, maar niet nadat hij met Lisa Jefferson, die hem beloofde dat ze zijn vrouw zou bellen, het Onze Vader heeft gebeden. Het vliegtuig stortte neer in de buurt van Shanksville.

Lisa komt vooral mensen tegen die treuren als degenen die geen hoop hebben. Dat onderscheidt haar van die vele anderen. „Wij treuren om het verlies van Todd, en doen dat nog. Maar omdat we onze hoop op de Heer hebben gesteld, weten we zonder enige twijfel dat we Todd eens zullen terugzien.”

Hoop
In haar verhaal getuigt Lisa Beamer vooral van die hoop, die haar staande houdt en waarmee ze uiteindelijk begin 2003 ook haar jongste kind, een meisje, Morgan Kay, ter wereld brengt. Die hoop laat uiteindelijk al die andere vragen en moeiten verbleken.

Ze besluit haar indrukwekkende boek met een lied dat het goed gaat met haar ziel en dat het leven doorgaat, ook al heeft ze haar depressies, haar woede en haar zorgen, dan nóg is het oneindige wijdere perspectief die haar een balans doet vinden tussen de droefheid van nu en de blijdschap van Gods plan met haar, als alleenstaande moeder met drie kinderen.