De ellende in het leven van Van den Berg begint enkele jaren geleden. De gescheiden vrouw komt in contact met een oudere man, die met zijn avances nare bedoelingen heeft. „Hij had een keurig voorkomen, maar gaandeweg bleek dat hij er eropuit was om mij en mijn dochter achter de ramen te krijgen.” Nadat hij ruzie maakt met haar dochter, krijgt de geboren Ugchelse er genoeg van en wijst hem de deur.

De volgende dag eindigt in een nachtmerrie. Als Van den Berg thuiskomt van haar werk, treft ze een enorme ravage aan. „Ik was vergeten dat hij een sleutel van ons huis had. Toen wij niet thuis waren, heeft hij de boel kort en klein geslagen.”

In de daaropvolgende weken voelt ze zich erg onveilig in haar huis. Ze denkt dat zijn daad het gevolg is van belastende dingen die ze over hem weet. „Hij was vroeger pooier in Amsterdam en heeft veel criminele dingen gedaan.” Ze doet aangifte bij de politie, die haar adviseert om onder te duiken. Dat advies volgt ze op. Nadat de man wordt opgepakt, durft ze weer terug te keren naar haar huis.

De uitkering van de verzekering is ontoereikend om haar huis op te knappen. Om niet iedere dag aan deze vreselijke ervaring herinnert te worden, vlucht ze in haar werk in een verzorgingstehuis. Het drama is compleet als Van den Berg op haar werk ten val komt en er in het ziekenhuis een dubbele hernia wordt geconstateerd. Dat betekent het einde van haar baan, waarna ze ziek komt thuis te zitten.

„Ik vind Bep een moedige vrouw, als je ziet wat ze heeft meegemaakt”, zegt Leidy Ploeg. En met een klap op de schouder van Bep: „Je mag jezelf best een pluim geven, want je doet het erg goed.” Ploeg stimuleerde Van den Berg om een hondje –Sarah– te nemen, met als doel de vrouw uit haar sociaal isolement te trekken. „Door Sarah leer ik mensen kennen. Met drie dames uit de buurt vormen we inmiddels een eetclubje. Een van hen is echt een vriendin geworden.”

Ploeg en Van den Berg spreken wekelijks af. Ze wandelen met Sarah, drinken koffie, wisselen recepten uit en praten over vrouwendingen. „Het kan zijn dat we in de toekomst minder gaan afspreken”, zegt Ploeg. Ze voegt er lachend aan toe dat ze de wandelingen met Sarah niet wil missen. „En volgende week mag ik aanschuiven bij de eetclub met de hondendames. We maken er een echte ”ladies night” van!”

Dit is de derde aflevering van een serie interviews met maatjes. Ter bescherming van de privacy is de naam Bep van den Berg gefingeerd.