Het adviespunt gaat die hulp, dat advies en die steun geven. Gratis en vertrouwelijk, aan werknemers, zzp’ers, uitzendkrachten, ex-werknemers, maar ook klanten en leveranciers die denken een misstand op het spoor te zijn in het bedrijfsleven of bij de overheid.

Spies verwees naar klokkenluiders als Ad Bos, die de bouwfraude aan het licht bracht, naar Fred Spijkers, die ongelukken met ondeugdelijke mijnen niet wilde verdoezelen en naar Paul van Buitenen, die zich keerde tegen frauduleus gedrag door sommige leden van de Europese Commissie. Sommige klokkenluiders werden zwaar benadeeld: ze verloren hun baan en soms hun huis. Klokkenluiders voeren om te beginnen ook vaak een eenzame strijd, aldus de bewindsvrouw. Ze worden vaak niet geloofd en weten niet wat ze moeten doen. Het adviespunt helpt ze voortaan op weg, al doet het zelf geen onderzoek.

Het is niet in te schatten hoe vaak er een beroep op het adviespunt zal worden gedaan en uit welke sectoren de klokkenluiders komen. Dat wordt wel allemaal geregistreerd en er zal elk jaar verslag van worden gedaan aan Tweede en Eerste Kamer. Daarbij blijft de klokkenluider anoniem, bezwoer Spies.

Het adviespunt is tot stand gekomen na een hoop politiek gekrakeel. Veel partijen wilden een instantie met meer bevoegdheden. Uiteindelijk is werk gemaakt van dit adviespunt, om in elk geval al een voorziening te hebben. Het adviespunt is ingesteld voor 3 jaar. SP-Tweede Kamerlid Ronald van Raak kwam dit voorjaar nog met een wetsvoorstel om klokkenluiders te beschermen in een ‘Huis voor Klokkenluiders’, dat wel onderzoek kan doen en waar de klokkenluiders bescherming en eventuele financiële steun kunnen krijgen. Dat krijgt gewoon zijn parlementaire vervolg.