Waardig sterven in Hospice Eesinge Meppel
MEPPEL – Een grote wens van Hanneke Bandell (65) uit Meppel is uitgekomen. Een zeventiende-eeuwse boerderij vlak bij het riviertje de Reest, net buiten de stad, is verbouwd tot Hospice Eesinge Meppel. Terminale patiënten kunnen op deze plek rustig, waardig en omringd door toegewijde mensen sterven.
Een thuis voor het naderend levenseinde, zo omschrijft Stichting Hospice Eesinge Meppel de nieuwe voorziening. De hospice, genoemd naar het gebied waar de boerderij al honderden jaren staat, is deze week opgeleverd. Gisteren was de opening, vandaag en morgen zijn er open dagen.
In de oeroude boerderij zijn vier kamers ingericht waarin gasten, omringd door vrijwilligers en bijgestaan door professionals die op afroep beschikbaar zijn, kunnen verblijven. Daarnaast zijn er een riante woonkamer met keuken en een stiltekamer, waar de gast zich met zijn of haar familie kan terugtrekken voor een gesprek. Familie kan als dat nodig is blijven logeren.
Het is medisch maatschappelijk werkster Hanneke Bandell die in 2007 met het idee rondloopt voor een hospice. „Ik heb in mijn werk in het ziekenhuis veel te maken met ziekte en dood. Vaak zie je dat het proces van sterven voor de omgeving erg moeilijk is. De patiënt maakt zich zorgen om de omgeving en de familie kan het soms ook nauwelijks aan. In een hospice kunnen gast en familie dingen loslaten. De last wordt verlicht en er is meer tijd en ruimte om er echt voor elkaar te zijn in deze belangrijke tijd. Thuis wordt naar hier verplaatst. Wij nemen een deel van de verantwoordelijkheid over. Wij ontzorgen. Je ziet vaak dat gasten en hun familie de tijd in een hospice als mooi en waardevol ervaren.”
De Meppelse, die een breed netwerk heeft, heeft al snel medestanders en in 2008 ziet de Stichting Hospice Eesinge het levenslicht, met Bandell als voorzitter. Niet veel later wordt ook een vriendenstichting opgericht die als doel heeft gelden in te zamelen. De doorlopende fondsenwerving is noodzakelijk, omdat met de eigen bijdragen van de gasten de exploitatiekosten maar voor een klein deel worden gedekt.
Een plan om in de stad een nieuw gebouw te laten neerzetten blijkt niet haalbaar te zijn, maar een vervallen boerderij, eigendom van het Drentse Landschap, blijkt een ideale locatie om het idee werkelijkheid te laten worden. „Toen wij hier kwamen, was dit pand flink vervallen, maar het is zo mooi en de sfeer is zo goed, dat wij verliefd werden op deze plek.”
Het Drentse Landschap wil meewerken. De natuurorganisatie, die nog steeds eigenaar is, toont zich bereid om 900.000 euro in de verbouwing te steken. De Stichting Hospice Eesinge Meppel betaalt de huur, de vriendenstichting zal zorgen voor gelden voor de exploitatie. De aankleding van het gebouw moet de stichting zelf bekostigen. Heel wat sponsors uit de regio hebben zich inmiddels aan Eesinge verbonden.
Hospice Eesinge heeft inmiddels twee parttimeberoepskrachten in dienst. Zeventig vrijwilligers staan klaar voor de gasten, daarbij gecoacht door de twee professionals die in de hospice de dagelijkse leiding hebben. Er staan nog eens veertig vrijwilligers op een wachtlijst. Eén advertentie in lokale en regionale kranten was genoeg om een hele club mensen te vinden die bereid waren te helpen. Iedereen krijgt een training van zeven middagen. „Het belangrijkste is dat ze een warm hart en een luisterend oor hebben”, zegt Bandell.
Annet van der Laan (58) uit Meppel is een van de twee parttimekrachten die in de hospice werken. Ze maakt de roosters voor de vrijwilligers, voert de intakegesprekken met gasten en zorgt voor de contacten met zorgorganisaties. „Dit werk geeft heel veel voldoening. Mijn eigen vader heeft enige tijd in een hospice gelegen. Hij zei dat het ondanks alles een prachtige tijd was.”
Eesinge staat open voor iedereen, ongeacht afkomst of religieuze achtergrond. „Er wordt wel een eigen bijdrage gevraagd, maar als mensen die niet kunnen betalen, zorgt de stichting dat het geld er komt. Wij zijn er voor iedereen”, zegt de secretaris van Stichting Hospice Eesinge Meppel, Ben ten Lande (70).
Bandell is blij en gelukkig dat haar wens op deze wijze in vervulling is gegaan. „Als ik hier zo zit, ben ik ontzettend dankbaar dat dit nu gerealiseerd is.”
De eerste gasten worden begin oktober ontvangen om hun laatste levensfase in het buitengebied van Meppel door te brengen.