„Het leek me altijd al leuk om iets in het buitenland te doen”, zegt Petra, die in Nederland als helpende in de thuiszorg werkte en in haar vrije tijd muzieklessen gaf. In het dorp Sumbuya woont ze bij een Nederlands-Frans echtpaar dat een pluimveebedrijf runt: Sierra Akker. „De ouders zijn erg druk met de boerderij. Ik ontbijt ’s ochtends met Alexia en geef haar daarna homeschooling. Tussendoor doen we spelletjes en zingen we bij de gitaar. Als ze ’s middag slaapt, heb ik vrije tijd. Twee middagen in de week help ik op de medische post in het dorp, bij een consultatiebureau voor kinderen en een spreekuur voor zwangere vrouwen. Aan het eind van de middag speel ik nog even met Alexia en doe haar in bad. Na het avondeten nemen haar ouders de zorg over.”

De avonden en weekenden is Petra vrij. „’s Avonds van zeven tot negen uur is er stroom. Dan zit ik vaak achter de computer om contact te onderhouden met familie en vrienden. In het weekend ga ik bijvoorbeeld naar het strand, winkelen of het land bekijken. Op de zondagen bezoek ik verschillende kerken in de omgeving. Het valt me op dat alle kerkgangers elkaar met een handdruk begroeten. De diensten zijn totaal anders dan ik ben gewend –er wordt veel gedanst en gezongen– maar ik hoor af en toe mooie preken.”

Een van de positieve kanten van haar werkvakantie vindt Petra de vooruitgang die ze bij Alexia ziet in het schoolwerk. Wat haar raakt, is de achterstelling van vrouwen –„mannen bepalen hier alles”– en de armoede in het land. „Ik zie regelmatig bedelaars. En als je naar Freetown of een andere stad gaat, kom je allemaal mensen met eten tegen die langs de auto’s lopen en proberen iets te verkopen om zo wat geld te verdienen.”

Sterker dan voorheen is Petra zich bewust van de welvaart in Nederland. „Hier heb ik geen luxe en dat vind ik soms lastig. Doordat er niet de hele dag stroom is, kan ik bijvoorbeeld vaak niet wassen, strijken, water koken en dergelijke. In Nederland maken we ons nogal eens druk om dingen die helemaal niet zo belangrijk zijn. Hier kom je erachter wat je echt nodig hebt om te kunnen (over)leven.”

In oktober hoopt Petra drie weken in de hoofdstad Freetown door te brengen, als au pair bij een Duits gezin. Op 1 november keert ze terug naar Nederland. Ze heeft geen concrete plannen om in de toekomst opnieuw naar het buitenland te gaan. „Ik sta ervoor open, maar het ligt eraan wat de mogelijkheden zijn. God bestuurt mijn leven, dus als het Zijn plan is, zal ik misschien in de toekomst wel weer de grens over gaan.”

Dit is de laatste aflevering van een serie over werkvakanties.