Advocaat–generaal M. Rutger vroeg het hof om het vonnis van de rechtbank in Roermond eerder dit jaar te bevestigen. G. ging tegen het vonnis in beroep omdat hij een lagere gevangenisstraf wil, zodat eerder begonnen kan worden met zijn behandeling.

G. herhaalde woensdag dat zijn daad een schreeuw om hulp was geweest en dat het nooit zijn bedoeling was geweest zijn kinderen „ook maar iets" aan te doen. Aan de fatale brandstichting ging een dag van drankgebruik en ruzies met zijn vriendin vooraf. ’s Avonds belde hij vaak naar de alarmcentrale. In de telefoontjes liet hij doorschemeren dat hij zijn gezin iets aan wilde doen. Maar hij werd niet serieus genomen omdat hij wel vaker dergelijke dreigementen uitte.

Uiteindelijk stak G. een kinderjas in de berging in brand. De brand greep snel om zich heen, onder meer vanwege de vele kunststof schrootjes in de woning. Alleen de moeder van de kinderen overleefde de brand door uit het raam te springen. Het zevende kind was uit logeren.

Na de brand kwam er veel kritiek op de hulpverlenende instanties, die niet adequaat zouden hebben opgetreden in het probleemgezin. De voorzitter van het hof, B. de Poorter, wilde daar niet meer uitgebreid op in gaan. Wel stond ze uitvoerig stil bij de vraag waarom G. niet ingreep toen hij zich realiseerde dat de brand om zich heen greep, maar een antwoord daarop bleef uit.

G. gaf maar weinig blijk van emoties tijdens de zitting. Zelf zegt hij dat hij niet met het rouwproces kan beginnen zolang hij het graf van zijn kinderen niet mag bezoeken. Volgens zijn advocate E. ter Meulen–Mouwen realiseert de man zich rationeel wel wat hij heeft gedaan, maar dringt het niet echt tot hem door. G. heeft geweigerd het brandweerrapport met alle gruwelijke details te lezen of de foto’s van zijn verbrande kinderen te bekijken. „Dat kan hij niet aan", aldus zijn advocate.

Uitspraak 24 september.