Opinie

Aanwijzing wichelroedeloper leidt naar mogelijke fiets van Tanja Groen

Om kwart over twaalf in de nacht van 31 augustus op 1 september 1993 verlaat de 18-jarige Tanja Groen het gebouw van de studentenvereniging Circumflex in het centrum van Maastricht. Ze stapt op haar fiets en rijdt langs de Maas naar het naburige dorpje Gronsveld, waar ze een kamer heeft. Ze is de trots van haar ouders. Hun dochter gaat gezondheidswetenschappen studeren. Maar voordat het studentenleven van Tanja goed en wel is begonnen, is het alweer ten einde. Ze komt die nacht nooit in Gronsveld aan. Als haar bezorgde medestudenten de volgende dag haar ouders bellen om te vragen of ze bij hen is in het Noord-Hollandse Schagen, blijkt dat niet zo te zijn. Als alle wegen doodlopen, zet de politie een grootscheepse zoektocht op. Niets, maar dan ook niets wordt van Tanja teruggevonden. Geen fiets, geen schoen, zelfs geen plukje haar.

Jan van Klinken
3 September 2012 08:28Gewijzigd op 14 November 2020 22:57

De recherche steekt ontelbare uren in de zaak, maar vindt nimmer enige aanwijzing. Tv-uitzendingen en andere media-aandacht leiden 
tot een veelheid aan tips, maar geen enkele is echt bruikbaar. Twee jaar geleden leek er een nieuw spoor te zijn toen een Belgische seriemoordenaar in verband werd gebracht met haar verdwijning, maar ook die zaak leverde uiteindelijk niets op. Haar ouders hadden nauwelijks hoop ooit nog iets van of over hun dochter te vernemen. De verdwijning van Tanja was vanwege het ontbreken van aanknopingspunten een van de grotere mysteries in de vaderlandse misdaadhistorie.

Tot begin deze week. Tot grote verbazing en verrassing van iedereen die bij de zaak betrokken is, werd de fiets van Tanja gevonden. Althans, een fiets waarvan het sterke vermoeden bestaat dat die aan Tanja toebehoorde. Het forensisch instituut NFI onderzoekt momenteel of dat klopt. Feit is dat het wrak dat gevonden is geen doorsneefiets is, maar eentje met bijzondere kenmerken. Een dubbele stang bijvoorbeeld. Een oud-rechercheur die al jaren een eigen onderzoek uitvoert, gaat er eigenlijk voetstoots van uit dat de fiets inderdaad van Tanja was. Dat zou uiteraard heel bijzonder zijn. Eindelijk een spoor. Eindelijk een beetje houvast. Maar wat de vondst in dat geval minstens zo bijzonder maakt, is dat de aanwijzingen voor de fiets afkomstig zijn van een wichelroedeloper. Volgens deze man moesten duikers maar eens in de Maas in Maastricht gaan zoeken. In de buurt van de plek die hij had genoemd, werd warempel een wrak aangetroffen.

De hocuspocusman doet al vier jaar onderzoek naar de verdwijning van Tanja. Volgens hem is de studente omgebracht. Hij zegt de energiestromen van het meisje en van de personen die haar hebben gedood, te hebben gevolgd. Dat was geen sinecure. De energiebanen van andere mensen liepen ertussendoor. Maar op zeker moment was het beeld voor hem rond. Hij beweert de wegen van de daders nauwkeurig te kunnen beschrijven. Zo meent hij ook te weten op welke adressen de daders hebben gewoond en waar het drama zich heeft voltrokken.

Daar bleef het niet bij, want de paranormale speurneus zei ook dat het lichaam van Tanja zich niet ver van de fiets zou bevinden. Dus werd er verder gezocht, en al vrij snel stuiten duikers op een gegalvaniseerd vat, een ton van 60 centimeter doorsnee. Het zit vast in de blubber van de Maas en het gaat nog even duren voordat het boven water kan worden gehaald. De wichelroedeloper sluit niet uit dat het lichaam van het gezochte meisje zich in het vat bevindt.

Het verdere verloop zullen we even moeten afwachten, maar het is wel spannend. Al heel vaak hebben mensen die zeiden paranormaal begaafd te zijn zich met strafrechtelijke onderzoeken bemoeid. Dat heeft eigenlijk weinig opgeleverd. Soms claimden ze dat wel, maar dan waren de aanwijzingen zo vaag dat de politie er geen lor mee opschoot. Dan zeiden ze bijvoorbeeld bij een kidnapping: „Ik zie iemand eenzaam in een donker gebouw zitten. Hij is geblinddoekt en zijn armen zijn aan elkaar geknoopt.” Ja, zo kan ik het ook.

Soms is er ronduit sprake van boerenbedrog. Ik denk aan de twee sceptici die wilden bewijzen dat de hypnoseshow van magiër Rasti Rostelli nep was. Hij liet mensen uit de zaal onder hypnose over een kolenvuur lopen zonder dat ze hun voeten brandden. De sceptici zeiden dat ze dat ook konden, maar dan zonder de hypnose. Dat hebben ze geweten. Ze werden compleet geroosterd. Een van hen verdween voor drie maanden in de Ziektewet. De mensen die na hen kwamen maar wel onder hypnose waren, mankeerden niets. Dat was toch wel heel frappant. Naderhand kwam uit dat de sceptici waren geflest. Zij moesten het eerst. Het vuur was toen nog heel heet. Vervolgens voerde Rostelli allerlei rituelen uit om de andere deelnemers onder hypnose te brengen. Dat duurde precies lang genoeg om het vuur zo ver te laten afkoelen dat je er veilig overheen kon lopen.

Is de wichelroedeloper ook een oplichter? Weet hij wellicht meer van de zaak omdat hij informatie uit de kring rond de daders heeft opgevangen? Of is hij echt paranormaal begaafd? En bestaat dat dan? Ik heb in mijn glazen bol gekeken en voorspel u de toekomst: deze zaak krijgt een vervolg.

RD.nl in uw mailbox?

Ontvang onze wekelijkse nieuwsbrief om op de hoogte te blijven.

Hebt u een taalfout gezien? Mail naar redactie@rd.nl

Home

Krant

Media

Puzzels

Meer