Bouwen en voetballen met straatbende in krottenwijk Nicaragua
Ze bouwden huizen in een krottenwijk, voetbalden tegen een straatbende en waren betrokken bij het redden van een volwassene en een kind uit de Caraïbische Zee. Kort na hun terugkomst uit Nicaragua zijn vader Dick (64) en zoon Robert (33) Derksen uit Rijssen nog zichtbaar onder de indruk van de ervaringen tijdens hun werkvakantie.
Eind juli stapten ze met veertien andere personen uit de hervormde gemeente Rijssen op het vliegtuig. Na een reis van 26 uur arriveerde de groep in het Midden-Amerikaanse land om, via de stichting Vrienden voor Nicaragua, een project van de Nederlandse predikant ds. H. Minderhoud te ondersteunen. Voor Dick, die 37 jaar in de grafische sector werkte, was het de eerste kennismaking met Nicaragua. Robert, als burger in dienst van Defensie, bezocht het land twee jaar geleden al eens voor een werkvakantie.
De ontvangst door leden van de Gereformeerde Kerk (Iglesia Reformada) was hartelijk, vertellen vader en zoon. Na een welkomstdienst in de stad San Rafael hielden de vrouwen en twee kinderen uit Rijssen zich vooral bezig met jeugdwerk. De mannen gingen aan de slag in een krottenwijk. Dick: „Er wonen zo’n 8000 arme mensen. Ze maken huisjes van alles wat voorradig is: hout, hardboard, golfplaten. Soms slapen ze met zes tot acht mensen in een kamer.”
De Rijssense ploeg bouwde in ruim twee weken tijd zeven vier- en zeskamerwoningen voor straatarme gezinnen die waren geselecteerd door ds. Minderhoud en een wijkcomité. Ze kwamen bijvoorbeeld mede vanwege een lichamelijke handicap van een van de gezinsleden –de een was verlamd, een ander blind– in aanmerking voor een beter onderkomen. „We legden ook elektriciteit aan en leverden bedden en matrassen. Als je de mensen dan ziet liggen op een bed in hun eigen kamer en je merkt hun dankbaarheid, lopen de rillingen over je rug”, zegt Dick.
Bij de bouw kregen de Nederlandse vrijwilligers hulp van leden van een straatbende, die tegen een geringe vergoeding de handen enthousiast uit de mouwen staken. Tegen het einde van het project speelden deze Nicaraguanen enthousiast een voetbalwedstrijd tegen het team uit Rijssen.
Op de zondagen woonde de groep diensten bij in gemeenten die ds. Minderhoud dient. Tweemaal werden er mensen gedoopt, onder meer in de Caraïbische Zee. Dick: „Na afloop van een doopdienst raakten twee kerkgangers die niet konden zwemmen in zee flink in de problemen door de stroming. We konden hen gelukkig op tijd uit het water halen.”
Na een „emotionele afscheidsdienst” in de kerk van San Rafael keerde de groep half augustus terug naar huis. Onder meer het „bijna kinderlijke vertrouwen” van christenen die hij in San Rafael ontmoette, zal Dick nog lang bijblijven. Evenals zijn zoon houdt hij nadrukkelijk de mogelijkheid open van een nieuw bezoek aan Nicaragua. Robert: „Toen ik wegging heb ik gezegd: Hasta pronto, tot snel!”
Dit is de negende aflevering van een serie over werkvakanties.
