In Amerika is dat heel anders. In oude binnensteden, langs snelwegen, op uitgestrekte maisvelden of op luchthavens, overal kun je zomaar ineens een reclamezuil aantreffen met een Bijbelse boodschap. En kerken zijn zelfs in het holst van de nacht present. Vaak wordt in fel neonlicht niet alleen de naam maar ook de missie van de kerk uitgedragen.

Reformatorische christenen zijn vaak geneigd zoiets als evangelicale schreeuwerigheid af te doen. Zo win je geen zielen, is de vaste overtuiging. Bovendien mogen Bijbelverzen niet te grabbel worden gegooid. Daarvoor is het Woord van God te heilig.

Dat laatste is zeker waar. Voor de Bijbel moet er eerbied zijn. Het is immers geen mensenwoord. Maar dat betekent niet dat het presenteren van het Bijbelwoord aan het grote publiek via aangepakte teksten per se verboden is.

Opvallend is echter dat orthodoxe christenen vaak aangenaam verrast zijn als ze in verre landen op oude gebouwen een geschilderde of gebeitelde Bijbeltekst lezen. Ook is bekend dat in de gouden eeuw in ons land ondernemers Bijbelwoorden gebruikten op hun uithangborden. Voor zover bekend hebben de gereformeerde vaderen daar nooit tegen gewaarschuwd. Een gepast gebruik van reclame­borden behoeft dus niet bij voorbaat afgekeurd te worden.

Maar één ding is wel essentieel. Het moet passend zijn. Dat betekent: de goede vorm kiezen. De verkondiging van de Bijbelse boodschap moet niet op een schreeuwerige manier gebeuren, zoals soms wordt gedaan.

Passend is ook: zich houden aan de wettelijke regels. Dat geldt naar twee kanten. Aan de ene zijde mogen moderne libertijnen reclames voor christelijke activiteiten niet tegenhouden onder het schijnargument dat we in ons land scheiding van kerk en 
staat kennen. Dat is een argument dat in dit verband volstrekt niet ter zake doet.

Aan de andere zijde dienen christenen de wetten en regels te gehoorzamen. En daar mankeert het soms aan. Zo heeft de Giessenburger Van Ooijen deze week verkiezingsborden in zijn thuisregio volgeplakt met teksten die melden dat het geloof in de Heere Jezus hoop biedt.

Moed en durf kunnen Van Ooijen niet ontzegd worden. Eerder had hij veel problemen met een tekst op het dak van zijn schuur. Uiteindelijk wist hij met de overheid een compromis te bereiken. De tekst: ”Jezus redt” werd aangepast in ”Kies voor Jezus”.

Die jarenlange strijd heeft hem echter niet uitgeput. Opnieuw brengt hij de heilsboodschap onder de aandacht van het grote publiek. Daarbij is hij echter een stap te ver gegaan. Verkiezingsborden hebben een andere functie dan waar Van Ooijen ze voor gebruikt. Moedig dat hij voor zijn geloof uitkomt, maar dat moet wel binnen de bestaande regels.