Het project heeft ongeveer 2 miljard dollar (1,6 miljard euro) gekost. Van dat geld is een scheikundelaboratorium op wielen gebouwd, met tien apparaten aan boord. De verkenner gaat in eerste instantie zoeken naar sporen van water en koolstof. Dat zijn de belangrijkste bouwstenen van leven op aarde. Daarnaast kijkt de Curiosity naar methaan in de atmosfeer van Mars. Dat gas kan van vulkanen komen maar heel misschien ook van microben, minieme organismen die mogelijk onder het Marsoppervlak leven. Het verschil zit in de chemische ‘vingerafdruk’. Aan de hand daarvan is de Curiosity in staat de bron te bepalen.

Als het methaan van de microben blijkt te komen, moet er leven op Mars zijn, hoe primitief ook. Nog nooit is er leven gevonden buiten de aarde. De eventuele ontdekking zou daarom alle kennis over de natuur en de mens op losse schroeven zetten. Maar ook als dat leven niet wordt gevonden, heeft de Curiosity-missie nut, benadrukt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA. In dat geval leren wetenschappers namelijk waar ze niet naar hoeven te zoeken.

De Curiosity is een grotere en betere versie van de drie karretjes waarmee de Amerikanen eerder over Mars hebben gereden: de Sojourner (1997) en de Spirit en de Opportunity (2004). Twee Russische pogingen in 1971 mislukten. Europa wil over enkele jaren de verkenner ExoMars lanceren.