Houten loopfietsjes van een industrieel ontwerper
Overdag ontwikkelt Jacob Siebelink sloten en deurbeslag voor Van Leeuwen International. ’s Avonds vervaardigt hij ter ontspanning loopfietsjes van beukenhout. „Die kan ik met gesloten ogen maken.”
Het huisje aan de Rijnbandijk in Kesteren is aan alle kanten aangevreten door de tand des tijds. Toch waren Jacob en Anneke Siebelink direct verliefd op het pandje. Woonkamer en keuken zien uit op boomgaarden, de skyline van Rhenen en de Grebbeberg. Bovendien kan Jacob in de schuur aan de voet van de dijk ongestoord zijn loopfietsjes maken.
Het liefst was de boerenzoon meubelmaker geworden, net als zijn grootvader. De arbeidsperspectieven weerhielden hem daarvan. Na de middelbare school studeerde hij in Delft voor industrieel ontwerper. Aansluitend werkte hij als wetenschapsjournalist bij het Reformatorisch Dagblad. Inmiddels is hij hoofd productontwikkeling bij Van Leeuwen International in Rhenen, producent van sloten en deurbeslag.
In zijn vrije tijd daalt de ingenieur af naar zijn ‘atelier’. Ernaast staat een speelhuisje op palen voor de kinderen. Eigenhandig gemaakt naar eigen ontwerp. Want de liefde voor hout bleef branden. Ook de mahoniehouten meubelen in de woonkamer maakte Siebelink zelf. Het resultaat was van dien aard dat familieleden met opdrachten kwamen. Voor zijn schoonouders maakte hij een keuken, in ruil voor de machines die hij daarvoor nodig had. Die gebruikt hij sindsdien voor de productie van zijn loopfietsjes. „Ik begin met een ruwhouten plank van massief gestoomd beukenhout.”
Echtgenote Anneke vervaardigde houten kapstokjes, in opdracht van een vrouw die zich had gespecialiseerd in kunst voor kinderkamers. Het echtpaar bracht de activiteiten onder in het minibedrijfje Xulinos. Door een relatie bij de bank kwam Siebelink tot zijn huidige product. „Ze vroeg me of ik ook loopfietsjes maakte. Op de computer heb ik er een ontworpen. Die vond ze mooi.”
Het eenvoudige vervoermiddel werd in de kring rond de bankvrouw enthousiast ontvangen. „Familie en vrienden van haar wilden er ook een hebben. Zo gaat het nog steeds.” Negentig procent wordt vanuit huis verkocht, onder de paraplu van Xulinos. „Dat is ”Gemaakt van hout” in het Grieks. Geen slimme naam, want geen mens kan hem onthouden.”
Door de roestvrijstalen mallen die hij liet maken, kan Siebelink effectief produceren. De interieurbouw heeft hij op een laag pitje gezet. De komende jaren vraagt de eigen woning alle aandacht. Daarnaast doet hij alleen de loopfietsjes. „Die kan ik met gesloten ogen maken. Na een dag op kantoor vind ik het heerlijk om er een uurtje aan te werken.” Het product is geschikt voor kinderen vanaf anderhalf jaar. „Onze tweede was er helemaal mee vergroeid.” Anneke Siebelink zet de loopfietsjes in de olie en schildert het zitplankje en het stuur in rood. Op verzoek wordt een naambordje bijgeleverd. Voor 74 euro wisselt het eindproduct van eigenaar. De meerprijs voor een naambordje is 5 euro. „We zitten daarmee iets boven de winkelprijs voor een houten loopfietsje”, weet Siebelink. „Maar de onze is duidelijk beter en vooral mooier.”