„Welaan nu gij, die daar zegt: Wij zullen heden of morgen naar zulk een stad reizen, en aldaar een jaar doorbrengen, en koopmanschap drijven, en winst doen.”
Soms kan het helder en prachtig weer zijn, maar toch is het alleen maar een beschilderde wolk. Spoedig zijn de wolk en de kleur helemaal weg. We kunnen niet op de wolken rekenen. Zo is het ook met ons leven. Hoe komt het dat we, in plaats van te leven in de eeuwige toekomst, doorgaan met te leven in de meer onmiddellijke toekomst, waar niets dan onzekerheden zijn? Waarom kiezen we ervoor om op wolken te bouwen en funderen we onze paleizen op damp?

We zouden door het geloof naar die plaats moeten gaan waar geen damp meer is en waar God alles in allen is, waar Zijn vaste beloften de fundering vormen van eeuwige woonsteden. O, ik zou het met de meeste nadruk willen zeggen: „Reken niet op aardse toekomst.” Ik zou de jonge mensen in het oor willen fluisteren: „Reken niet op de dagen die nog moeten komen.” Voor oude mensen is fluisteren niet voldoende. Ik zou met grote stem tot hen willen zeggen: „Reken niet op toekomende tijden, want uw dagen zijn nog maar weinig. Leef met God. Vertrouw op Hem en dient Hem nu. Want spoedig zal het met uw aardse leven gedaan zijn.” 

C. H. Spurgeon, 
predikant te Londen

(”Laatste preken”, 1892)