De Syrische oppositie maakte donderdag melding van wel 220 doden in Taramseh. Na langdurige beschietingen door gevechtshelikopters en artillerie zouden milities die de Syrische president Assad trouw zijn talloze executies in het dorpje hebben uitgevoerd.

Als het allemaal waar is. Want nieuws uit Syrië valt nauwelijks nog te controleren. Uit de verhalen die via uiteenlopende kanalen binnensijpelen is in elk geval duidelijk dat zowel van regeringswege als aan de kant van de rebellen op grote schaal wandaden worden gepleegd. Met dagelijks tientallen doden tot gevolg.

Amateurfilmpjes van vermeende gruweldaden circuleren inmiddels overvloedig op internet. Maar ook daar zijn de nodige vragen bij te stellen. Het regime beweert dat de oppositie regelmatig dingen in scène zet, of eigen geweld aan het regeringsleger probeert toe te schrijven.

Het regime in Damascus heeft ontegenzeggelijk boter op het hoofd. Hoewel president Bashar al-Assad volhoudt dat zijn troepen slechts de orde in het land proberen te herstellen en reageren op geweld van radicale moslimgroepen, is wel duidelijk dat het leger de burgerbevolking totaal niet ontziet.

Aan de andere kant duiken ook berichten op over moordende islamistische bendes, die vooral onder christenen dood en verderf zaaien.

Kortom, de buitenwereld weet nauwelijks wat zich precies in Syrië afspeelt.

Dat bemoeilijkt ook het oordeel van de internationale gemeenschap. VN-bemiddelaar Annan heeft deze week voor de zoveelste keer Damascus aangedaan in een poging steun te vinden voor zijn vredesplan. Dat voorziet onder andere in het vertrek van Assad. Maar die wil vooralsnog van geen wijken weten.

Hij weet zich in die mening gesterkt door Rusland en China. Beide landen houden het regime van president Assad voorlopig nog de hand boven het hoofd.

Dat is tegelijkertijd onderdeel van de tragiek van de Syrische bevolking. Doordat de belangrijkste landen van de wereld in een onderlinge belangstrijd zijn verwikkeld zien de Syriërs zich dag-in-dag-uit met bloedig geweld geconfronteerd.

Een oplossing voor de Syrische crisis lijkt derhalve nog mijlenver weg. Met alle gevolgen voor de bevolking én het Midden-Oosten vandien.