De trappistennonnen wonen in de abdij sinds 1973. Het tehuis voor de zusters bestaat uit één witte bouwlaag met veel glas. Het oogt heel anders dan de oude abdij, die zij tot 1963 bewoonden en die in de kerstnacht van dat jaar door brand werd verwoest.

De abdij van Soleilmont werd in 1237 gesticht als dochterhuis van de abdij van Aulne, waar cisterciënzer monniken leefden. Een bul van paus Gregorius IX vermeldt dat op deze plaats de regel van Benedictus en de kloosterregels van Cîteaux –oftewel: de regels van de cisterciënzers– „onschendbaar en voor altijd zouden gehouden worden.”

Tijdens de Franse Revolutie aan het einde van de achttiende eeuw werd de abdij van Aulne volledig verwoest. De zusters van Soleilmont moesten de wijk nemen naar het kasteel van Farciennes, ruim 3 kilometer verderop. Dit omdat de autoriteiten hen wilden verplichten het besloten kloosterleven op te geven. In 1802 konden de nonnen weer naar hun eigen abdij terug, die zij nu echter moesten huren van de nieuwe eigenaar. Jaren later, in 1837, kochten ze een gedeelte van het gebouw terug. Er waren nog maar vier bejaarde zusters overgebleven, die –hun kloosterleven ten spijt– een meisjesinternaat moesten beginnen om in hun onderhoud te voorzien.

Vanwege het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog ging het internaat in 1914 dicht, waardoor de zusters weer volgens hun kloosterregels konden leven. Enkele jaren na de oorlog, in 1922, werden de nonnen opgenomen in de orde van de Trappisten. Hun abdij werd het dochterhuis van de abdij van Westmalle.

De orde groeide en in 1950 stichtten dertien nonnen een nieuwe abdij in Brecht. Tot op de dag van vandaag maken de zusters daar liturgische gewaden, vlaggen en banieren, kaarsen, shampoo en zepen. En in Soleilmont? Daar bakken dertig trappistinnen brood.

Dit is het achtste deel in een fotoserie over abdijen in België. Volgende week deel 9. Ga naar RD.nl/abdijen voor alle voorgaande afleveringen.