Boekenfestijn
Bij Albert Heijn mag je nog kiezen of je een karretje, een mandje of niets meeneemt, de winkel in. Bij het Boekenfestijn niet. Een vriendelijke man maakt zich breed bij de ingang en reikt blauwe manden met wieltjes uit. Aan iedereen. Hij weet allang hoe het afloopt.
Het Boekenfestijn is een reusachtige, rondreizende boekhandel. Elke maand strijkt Het voor enkele dagen neer in een hal in een stad in Nederland of België.
Op lange tafels liggen stapels boeken. De paden zijn zo breed dat twee karrenmandjes elkaar gemakkelijk passeren kunnen. Er ligt haast nooit één boek in zo’n mandje. Dat is namelijk te treurig, het ligt zo ver weg, diep, tegen de grond aan. De meeste mensen leggen er snel wat titels bovenop. (Of ze leggen juist niets in het mandje.)
Ogen vliegen van ”Het allerondeugendste biggetje” naar ”Als ik een washandje zou zijn” en andere veelbelovende titels, zoals ”Het wakkere slaapschaap”. Allemaal afgeprijsd. Op de afdeling Sprookjesmarkt ligt een Bijbel voor kinderen.
Er gebeurt iets raars aan die tafels: terwijl jij aan de ene kant in een spotgoedkoop boek bladert, móét je naar de overkant kijken, waar een ander een boek bekijkt dat er ook heel interessant uitziet. Het zou op Boekenfestijnen handig zijn om een extra stel ogen te hebben, die op z’n kop kunnen kijken, en via een uitschuifbaar soort telescoopje grote afstanden kunnen afleggen. Nu moet je helemaal omlopen om toch nog even in die uitgave ginds te kijken.
Dat met de biggetjes en slaapschapen was nog maar de relatief ongevaarlijke kinderafdeling. De romans en naslagwerken en kunstboeken komen nog, en niet te vergeten de lege boeken oftewel gebonden notitieboekjes. En de Engelstalige werken. Die afdeling is pas echt gevaarlijk, want daar liggen uitgaven met kunstleren kaften en gouden opdruk, pentekeningen op het schutblad, getint papier en illustraties in kleur. Daar dreig je schrijvers aan te schaffen die je niet eens kent maar die de moeite waard móéten zijn als de uitgever hen zo’n kaft waardig achtte.
Ondanks de fantastische koopjes waar ik altijd weer intrap vind ik zo’n boekenbeurs niks. „Een leven zonder boeken is onleefbaar”, zei Erasmus, maar een leven met te veel boeken is ook zo wat. Fotoboeken waarvoor fotografen hun leven waagden tussen de ijsberen liggen hier op stapels voor 2,95 euro. Nog even en boeken worden per kilo verkocht, en dan vragen ze bij de kassa: Mag het een onsje meer zijn? En dan hoort een romanschrijver dat en die zegt: Weet u wel hoe lang ik deed over dat onsje?
Reageren? clasina@refdag.nl
