Leefbaar Rotterdam wil limiet aantal allochtonen
In navolging van wijlen Pim Fortuyn roept nu ook de voorzitter van de Rotterdamse deelgemeente Charlois, Dominic Schrijer (PvdA), dat Rotterdam vol is.
De fractie van Leefbaar Rotterdam is blij dat haar ideeën meer steun krijgen en heeft het college schriftelijke vragen gesteld over wat ze noemt „de bevolkingspolitiek.”
De deelraadsvoorzitter van Charlois luidde recent de noodklok. Hij zocht de media en riep het stadsbestuur op maatregelen te treffen. Schrijer is van mening dat Rotterdam en zijn eigen deelgemeente de verdere instroom van kansarme nieuwkomers niet aankunnen.
Schrijer is geschrokken van het onlangs uitgebrachte COS-rapport dat voorspelt dat de aantallen Surinamers, Antillianen, Kaapverdianen, Turken, Marokkanen en mensen uit overige arme landen in Rotterdam met bijna 50 procent zal toenemen. Schrijer: „Wijken met een te groot aantal allochtonen leveren problemen op. Wij willen geen getto’s. Wij willen geen zwarte scholen. Wij willen geen wijken waar integratie onmogelijk wordt omdat er meer allochtonen dan autochtonen wonen. Wij willen geen grote concentraties allochtonen, omdat zij een bovengemiddelde hoeveelheid onderwijsachterstand, integratieproblemen, criminaliteit en werkloosheid met zich meebrengen. Wij willen niet dat de oorspronkelijke bewoners zich niet meer thuis voelen in onze stad. Al deze problemen zijn er nu al en we kunnen alleen maar vergroting van deze problemen verwachten.”
De gemeenteraadsfractie van Leefbaar Rotterdam vindt dat er een einde gemaakt moet worden aan de jaarlijks slinking van het percentage autochtonen in de stad. Ieder jaar neemt het aantal met 1 procent af. Zij vraagt het college in te grijpen voor het te laat is. De vragenstellers noemen het een kernprobleem van Rotterdam. Volgens hen hebben intussen al meer dan 100.000 autochtone en goed geïntegreerde allochtonen de stad verlaten omdat ze zich er niet meer thuis voelen.
Leefbaar Rotterdam vraagt het college een limiet in te stellen voor nieuw inkomende allochtonen en wijst erop dat maar liefst 50 procent van de zich in Rotterdam vestigende aandachtsgroepen en 63 procent van de asielmigranten niet rechtstreeks uit het buitenland komen maar zich via andere gemeenten in Rotterdam vestigen.