„En heeft Hem de gemeente gegeven tot een Hoofd boven alle dingen; welke Zijn lichaam is, en de vervulling Desgenen Die alles in allen vervult.”

Onder het woord ”vervulling” kunnen wij verstaan voltooiing, dat wil zeggen: de volkomen staat van de Kerk, beschouwd als het gezamenlijke lichaam der leden van Christus. Zo zou het verborgen lichaam van Christus niet compleet zijn tenzij de Kerk met Hem in heerlijkheid zijn zou. In deze zin is de Kerk de volheid van Hem, of de volmaking van Hem, Die alles in allen vervult. Zodat, wanneer het Hoofd en de leden worden samen­gebracht in de zalige gewesten der eeuwigheid, het heerlijke Hoofd in een geopenbaarde vereniging met de heerlijke leden zal zijn, en de verheerlijkte leden in een geopenbaarde vereniging met het verheerlijkte Hoofd, en dan zal het lichaam compleet zijn en Christus alles in allen. Doch, hoewel dit in haar strikte vervulling nog toekomst is, is evenwel in de gedachten Gods, en zoals thans door Hem beschouwd, de Kerk in haar strijdende staat, haar huidige toestand van lijden, steeds het lichaam van Christus en is Hij ge­geven tot een Hoofd boven alle dingen, thans tot heil voor het ogenblik, als wel tot toekomstige verheerlijking van dat lichaam. Hebt u dan van mijn flauwe en zwakke beschrijving enig begrip van deze goddelijke realiteiten opgestoken? Hebt u met het oog des geloofs ooit de verhoging van Christus gezien, hoe Hij de gemeente is ge­geven tot een Hoofd boven alle dingen?

J. C. Philpot,
predikant te Oakham

(”Leerredenen”, 1866)