Als een natuurlijke dode zou worden opgewekt of levend gemaakt, is dat toch een werk van God alleen? Er zijn dan ook voorbereidingen tot opwekking. Toen Christus de zoon van de weduwe van Naïn opwekte, waren er ook toebereidselen. Hij gaat immers naar Naïn, nadert tot de poort, de dode wordt Hem tegemoetgedragen. Christus wordt met innerlijke ontferming over deze vrouw bewogen. Hij raakt de baar aan, de dragers staan stil en Hij roept tot de jongeling: „Staat op.”Lees ook de opwekking van Lazarus. Waren daar geen voor- en toebereidselen? Waarom zouden er dan geen voor- en toebereidselen zijn bij de opwekking uit de geestelijke dood? Lees eens aandachtig de diverse bekeringen die in de Bijbel beschreven worden, of u niet voordat zij het eerste leven van genade hebben ontvangen, enige toebereidselen in hen ontdekt. Neem Zacheüs in Lukas 19.

Hij begeert Jezus te zien. Hij klimt in een boom. Jezus ziet hem, Hij roept hem en wil ook in zijn huis komen. Zachéüs doet belijdenis van zijn zonden enzovoort. Daarop antwoordt Jezus: „Heden is dezen huize zaligheid geschied.”

Bij de moordenaar aan het kruis waren ook toebereidselen! Hij wordt met Jezus gekruisigd. Hij bestraft zijn makker en bidt Jezus om genade. Daarop volgt de toezegging.

Gerardus van Aalst, predikant te Westzaandam (Geestelijke mengelstoffen, 1758)