Irak wil geen landgenoten opvangen die gedwongen Nederland uitgezet zijn, maar een vrijwillige terugkeer is volgens Leers wel mogelijk. Maar deze groep weigert dat te doen. Angst om terug te keren naar Irak kan in de ogen van Leers echter geen alibi zijn om in Nederland te blijven.

Degenen bij wie na alle procedures een verblijfsvergunning is afgewezen, dienen volgens hem terug te keren naar het eigen land. „Het perspectief kan, hoe pijnlijk dat ook is, alleen maar terugkeer zijn voor deze groep.” Leers wordt gesteund door een meerderheid in de Kamer.

Vanuit de oppositie klonken oproepen om de Iraakse asielzoekers veel menswaardiger te behandelen en hun situatie opnieuw te beoordelen.

Maar volgens Leers vereist het vreemdelingenbeleid dat het consequent wordt uitgevoerd. Hij zei te zoeken naar mogelijkheden om de asielzoekers alsnog naar Irak te krijgen. Zo is er overleg met de Iraakse autoriteiten. Daarnaast hoopt Leers dat de uitgeprocedeerde asielzoekers uiteindelijk zelf ook inzien dat het beter is te vertrekken.

Eerder op de dag had Leers al laten weten dat het verblijf in het tentenkamp bij Ter Apel niet langdurig houdbaar is. Hij wilde niet vooruitlopen op welke mogelijkheden er nog zijn om een einde te maken aan het verzet in Ter Apel. Volgens Leers is het niet verstandig om de zaak te laten escaleren. Eerder bood hij asielzoekers die willen meewerken aan vertrek voor de komende tijd opvang aan.

In het tentenkamp verblijven ook Somalische vluchtelingen. Voor hen verschilt de veiligheid in eigen land per gebied. Mensen uit Zuid- en Centraal-Somalië en uit Mogadishu komen in veel gevallen in aanmerking voor asiel.