Klassieke christenen zijn met hun waarheidsopvatting een bedreiging voor een echte plurale samenleving. Dat is de boodschap die prof. dr. R. Ganzevoort, senator van GroenLinks, vorige week liet horen op een debatavond in Barneveld die was georganiseerd door SGP-jongeren (RD 12-5).

De hoogleraar staat in deze opvatting bepaald niet alleen. Een zeer grote meerderheid in onze samenleving is het van harte met hem eens. Daarbij blijft het in een aantal gevallen niet bij woorden, maar worden woorden ook omgezet in daden.

Zo bleek dat na de val van kabinet-Rutte de fractievoorzitter van de SGP niet aan een gezamenlijk overleg mocht deelnemen. Voor D66 en GroenLinks, de partij van senator Ganzevoort, was deelname onaanvaardbaar omdat de SGP geen ruimte wil bieden aan andersdenkenden.

Mensen mogen blijkbaar anders denken dan GroenLinks, maar het moet niet al te anders zijn en op bepaalde terreinen moet hun denken zonder meer gelijk zijn aan dat van GroenLinks.

Ganzevoort verwoordt het seculier liberale gevoelen dat alle niet-confessionele partijen in meer of mindere mate stempelt en dat ook delen van het CDA niet vreemd is. Geen enkele godsdienst mag volgens die zienswijze de absolute waarheid claimen. Buiten het privédomein is diversiteit de norm. Deze zienswijze zou moreel neutraal zijn.

Dat is echter geenszins het geval. De seculier liberale zienswijze is niet minder een geloof of levensovertuiging dan het klassiek gereformeerde christendom. Zoals het voor gereformeerde christenen een vraag is hoe ver men moet gaan in het maatschappelijk verdragen van andere zienswijzen, geldt dat ook voor seculiere liberalen. Twee voorbeelden.

Seksualiteit

Als het aan Ganzevoort ligt, mag er geen onderscheid worden gemaakt tussen mensen die er een heteroseksuele en mensen die er een homoseksuele levenswijze op nahouden. De vraag is echter of alle vormen van seksualiteit moreel gelijkwaardig zijn; wat slechts door een kleine minderheid wordt gesteld. De meerderheid keurt pedofilie en bestialiteit af.

Waar de overgrote meerderheid van de Nederlandse bevolking geen moeite mee heeft, is homoseksualiteit. Homoseksualiteit en heteroseksualiteit worden als moreel gelijkwaardig gezien. Inmiddels is deze opvatting al ettelijke jaren in de wet vastgelegd.

Voor klassieke christenen is dat moreel onaanvaardbaar. Voor hen is seksualiteit voorbehouden binnen het huwelijk tussen één man en één vrouw. Dat betekent dat niet alleen homoseksualiteit maar ook wisselende heteroseksuele contacten worden afgewezen.

Nu de liberaal seculiere zienswijze op homoseksualiteit tot wet is verheven, levert dat voor christelijke trouwambtenaren problemen op. Alle niet-confessionele partijen willen alleen trouwambtenaren die zich kunnen vinden in de seculier liberale ethiek.

Vrijheid van onderwijs

In Nederland kennen wij vrijheid van onderwijs. We kennen openbare scholen zonder de Bijbel en christelijke scholen met de Bijbel. Voor een onderwijzer die een homoseksuele relatie als moreel verwerpelijk ziet, is er binnen het openbare basisonderwijs geen ruimte.

De vraag is of bijzondere scholen de ruimte houden om hun onderwijs te laten stempelen door een andere levensbeschouwing dan die van de meerderheid. Met name de partijen D66 en GroenLinks wekken de indruk hiermee grote moeite te hebben. Dit betekent dat de klassieke opvatting van vrijheid van godsdienst, een recht dat andere levensbeschouwelijke opvattingen dan die van de meerderheid in de samenleving mogelijk maakt, door hen ter discussie wordt gesteld.

Dat een klassiek christen bepaalde opvattingen godsdienstig en moreel verwerpelijk acht, betekent niet dat hij degenen die deze opvattingen huldigen geen ruimte wil bieden in het publieke domein. Het betekent wel dat hijzelf ook publiek zal verwoorden waarom hij bepaalde opvattingen verwerpt.

Als hij betuigt dat er geen behoud is buiten Christus, is het omdat hij weet dat het verwerpen van Christus in ieder geval voor de eeuwigheid ernstige gevolgen heeft.

Dat geldt ook voor een levenswandel die niet bij de navolging van Christus past. Juist omdat het eeuwig welzijn van anderen hen ter harte gaat, kunnen zij hier niet zwijgen. Heel in het bijzonder wensen zij ook hun kinderen voor Christus te winnen.

Vraag

Ten slotte, aan seculier liberalen als prof. dr. Ganzevoort zou ik de volgende vraag willen stellen: Mogen klassieke christenen met hun opvattingen buiten het privédomein treden en hun opvattingen maatschappelijk gestalte geven?

De auteur is hersteld hervormd predikant te Boven-Hardinxveld en docent aan het Hersteld Hervormd Seminarie in Amsterdam.