OPRICHTING - De VN-Veiligheidsraad besloot in 1993 tot oprichting van het tijdelijke tribunaal naar aanleiding van oorlogsmisdaden in Kroatië en Bosnië. Het was de eerste keer dat de raad een straftribunaal oprichtte. De raad deed dat als reactie op een ernstige bedreiging van vrede en veiligheid in de wereld. Alle VN-lidstaten - bijna alle landen van de wereld dus - zijn dus verplicht tot medewerking.

BEVOEGDHEID - Het tribunaal mag personen berechten die in 1991 of later het internationale humanitaire recht hebben geschonden op het grondgebied van het vroegere Joegoslavië, dat inmiddels is verdeeld onder de zes onafhankelijke staten Slovenië, Kroatië, Bosnië, Macedonië, Montenegro en Servië, waarvan de provincie Kosovo zich eenzijdig heeft afgescheiden.

Het internationale humanitaire recht omvat de Genocideconventie en de internationale rechtsregels voor de oorlogvoering, zoals de Geneefse Conventies en het Haagse Landoorlogsreglement.

ORGANISATIE - Het tribunaal heeft een rechterlijke macht, een Bureau van de Hoofdaanklager en een griffie, drie ‘organen’ die onafhankelijk van elkaar zijn, maar alle vallen onder ‘New York’. Het tribunaal begon in 1993 met elf medewerkers. In januari 2012 waren er 869 medewerkers uit 76 landen. Het tribunaal kostte in 2010 en 2011 bij elkaar meer dan 300 miljoen dollar.

RECHTERS - Er zijn momenteel 17 permanente rechters uit evenveel landen, gekozen door de Algemene Vergadering van de VN. Uit hun midden kiezen de rechters een president. Sinds november 2011 is dat de Amerikaan Theodor Meron (82). Behalve de permanente rechters zijn er momenteel 9 tijdelijke rechters om de werkdruk te verlichten.

HOOFDAANKLAGER - Sinds januari 2008 is dat Serge Brammertz (50) uit de Oostkantons, het Duitstalige deel van België. Voorgangers waren Richard Goldstone (Zuid-Afrika), Louise Arbour (Canada) en Carla Del Ponte (Zwitserland).