Dat stelde Felix Geeraedts, arts-microbioloog in opleiding bij het Universitair Medisch Centrum in Groningen, maandag na jarenlang onderzoek.

Voor de fabricage van de eerste griepvaccins werden griepvirussen in grote hoeveelheden gekweekt. Vervolgens werden ze inactief gemaakt en in zijn geheel gebruikt voor het maken van het vaccin. Dankzij het inactivatieproces was het virus niet meer ziekteverwekkend.

Volgens Geeraedts activeerden de oude vaccins het immuun­systeem sterker en zijn ze kwalitatief beter dan de nieuwe. Uit zijn onderzoek blijkt dat dit komt door de aanwezigheid van het genetisch materiaal in de kern van de hele virusdeeltjes in de klassieke vaccins, terwijl de huidige griepvaccins voornamelijk worden gemaakt met materiaal uit de celwand.

Het probleem van de oude versies was echter dat ze vooral bij kinderen bijwerkingen veroorzaakten zoals een pijnlijke rode arm en griepachtige verschijnselen. Maar nu kunnen deze vaccins zuiverder worden gemaakt, waardoor de kans daarop kleiner wordt. De oude vaccins zijn daardoor beter geschikt bij een grieppandemie. Er kan bovendien worden volstaan met een lagere dosis, aldus Geeraedts.

Bij een vriesdroogprocedé zijn ze tevens beter houdbaar in tropische landen. Geeraedts haalt een WHO-rapport aan waarin wordt gesteld dat de overstap naar klassieke vaccins de wereldwijde beschikbaarheid van griepvaccins zou kunnen vergroten.