„Dit is een moeilijk moment voor de Zeeuwen en voor mij persoonlijk”, aldus Koppejan tijdens het debat. Jarenlang heeft hij ervoor geknokt dat de Hedwigepolder droog zou blijven, maar de polder gaat toch deels onder water.

Maar, zei de CDA’er, „voortzetting van de discussie levert op een gegeven moment alleen nog verliezers op. Langer wachten vergroot alleen nog de kans dat de hele polder onder water zal worden gezet.” Hij besloot hoopvol: „Nooit meer ontpolderingsdiscussies. We zetten er nu definitief een streep onder.”

Ja, ja, sneerde de oppositie. Het CDA had toch in het regeer­akkoord opgenomen dat er niet meer ontpolderd zou worden? Dat gaat nu toch gebeuren. „Het CDA buigt voor de technocraten in Brussel en de havenbaronnen in Antwerpen”, wierp SP’er Van Gerven Koppejan voor de voeten.

Zijn belofte dat er nooit meer wordt ontpolderd, werd fel bekritiseerd. „U liegt gewoon nog een keer”, zei Van Veldhoven (D66), „want u weet duidelijk dat er veel meer dan 300 hectare moet worden ontpolderd. U doet een belofte die u niet kunt nakomen. Dat is laf.”

Koppejan liet zich niet uit het veld slaan. „Weet u wat laf is? Als je je verantwoordelijkheid niet neemt. Ik zeg in alle openheid en eerlijkheid dat dit pijnlijke compromis het meest haalbare is. Ik red nu liever twee derde van de polder dan dat ik de hele polder verlies. De strijd voor het behoud van onze polders is niet voor niets geweest.”

Na Koppejan was PVV’er De Mos aan de beurt. Fel hakte de oppositie in op zijn voorstel om de Zeeuwen per referendum een oordeel te vragen over de ontpolderingsplannen. „Gewoon een trucje om nu geen kleur te hoeven bekennen”, aldus Van Gerven. „Een schaamlap”, vond PvdA’er Jacobi. „Laf duikgedrag”, meende zijn ex-fractiegenoot Brinkman, „een partij als die van de heer Wilders onwaardig.”

Droop De Mos beschaamd af? Integendeel. „Zeggen de Zeeuwen door te gaan met de strijd, dan ga ook ik door met de strijd. Ik ben daarin onvermoeibaar. Ik heb ook gezegd dat als de dijken worden doorgestoken, ik ervoor ga liggen.”

„Hij vindt zichzelf een held”, schimpte Wiegman (ChristenUnie). D66’er Van Veldhoven raadde De Mos honend aan „in ieder geval zijn zwembroek aan te trekken” als hij voor de dijken zou gaan liggen.

De PVV’er liet zich niet uit het veld slaan. „Van mijn verhaal wijk ik geen millimeter af. Wij willen geen millimeter water in de Hedwigepolder.”

Staatssecretaris Bleker (Landbouw) fungeerde ook al als kop van Jut, maar hij maakte het zichzelf ook niet makkelijker. Aan het begin van zijn bijdrage stelde hij plechtig dat Eurocommissaris Potocnik (Milieu) hem via via had gemeld dat er daags na het debat een brief uit Brussel zou komen waarin staat dat de Europese Commissie kan instemmen met zijn ontpolderingsplannen.

Via de media echter ontkende de Commissie dat er al een akkoord zou zijn. De oppositie was er als de kippen bij om dat Bleker onder de neus te wrijven. Die begon toen ook te twijfelen: „Morgen moet de instemming formeel worden bekrachtigd. Ik hoop op de daarover toegezegde brief. Het lijkt erop dat het die kant uitgaat. Maar dat zullen wij dus moeten zien.”

De gerezen onduidelijkheid luidde het voorlopige einde van het debat in. VVD, CDA, PVV en SGP –samen een Kamermeerderheid– achtten het raadzaam om eerst de officiële reactie uit Brussel af te wachten voordat de discussie zou worden afgerond.

Na ruim vijf jaar discussie en elf Kamerdebatten over de Hedwigepolder kan een weekje wachten er volgens hen ook nog wel bij.