Marcel Vaarmeijer stopt zwaar thema in luchtig meidenboek
”Wendy’s moeder” van Marcel Vaarmeijer maakt benieuwd om twee redenen. Een: het wordt aangekondigd als een chicklit met een serieus thema. Dat roept trouwens meteen de vraag op of het dan nog een chicklit mag heten, want in dat genre is het vooral oppervlakkigheid wat de klok slaat. Twee: het boek is geschreven door een auteur die eerder twee romans bij het evangelische Novapres publiceerde.
Vaarmeijers debuut in de kinderboekenwereld, draait om Kim en haar vriendinnen. Bij de moeder van vriendin Wendy is de ziekte van Pick, een snelle vorm van dementie, vastgesteld. Wendy en haar vader besluiten hun moeder en vrouw thuis te verzorgen. Daardoor kan Wendy niet zo veel meer bij haar vriendinnen komen. Dus besluiten ze, als was het de gewoonste zaak van de wereld, Wendy’s moeder mee te nemen als ze op stap gaan. Daarbij gebeuren soms dingen die duidelijk maken dat de ziekte van Vera –zo noemen de meiden hun nieuwe ‘vriendin’ inmiddels– doorgaat en die tegelijk humoristische situaties opleveren. Het houdt het boek luchtig maar maakt het ook oppervlakkig, de serieuze passages ten spijt. Als de meiden naar de middelbare school gaan valt de vriendinnenclub grotendeels uit elkaar en verstrijkt de tijd heel snel. Het boek eindigt met het overlijden van Vera, drie jaar later. Vergeleken met veel chicklits is ”Wendy’s moeder” de moeite waard. Maar een auteur als Vaarmeijer zou, gezien zijn achtergrond, meer uit het thema hebben kunnen halen – en zou zeker de stevige vloek in het boek hebben moeten kunnen vermijden.
Boekgegevens
”Wendy’s moeder”, door Marcel Vaarmeijer; uitg. Van Holkema & Warendorf, Houten, 2012; ISBN 978 90 003 0268 0; 159 blz; € 13,99.
