Volgens de vereniging is het keurmerk niet voldoende om de veiligheid op langere termijn te garanderen. Dat kan alleen als vrouwen met borstimplantaten langere tijd kunnen worden gevolgd, vindt voorzitter Irene Mathijssen. De vereniging pleit voor een centraal registratiesysteem waarmee dit mogelijk is.

In Nederland geldt het zogenoemde CE-keurmerk voor borstimplantaten. Dit biedt inderdaad onvoldoende garantie voor de veiligheid van de protheses in het lichaam, vindt internist en immunoloog Jan Willem Cohen Tervaert, die ook te gast is in het programma. „Het keurmerk geeft aan dat het implantaat veilig is buiten het lichaam. Er is geen onderzoek gedaan naar de vraag of de prothese veilig is in het lichaam; dat het niet scheurt en geen ontstekingsverschijnselen veroorzaakt.”

Volgens de Inspectie voor de Gezondheidszorg (IGZ) gaan de chirurgen te kort door de bocht. „Het is flauwekul om bijvoorbeeld het CE-keurmerk van een broodrooster te vergelijken met dat van een implantaat. De tests die worden uitgevoerd, voordat zo’n keurmerk wordt gegeven, zijn heel verschillend”, aldus een woordvoerster.

Volgens het IGZ is het keurmerk een goed systeem, al is er ruimte voor verbetering. Zo zijn er nu nog verschillen in de richtlijnen bij tests in Europese landen. Ook kunnen de maatstaven strenger, aldus de woordvoerster. „Daar wordt op Europees niveau over gepraat.” Het IGZ is het wel met de critici eens dat er beter moet worden gekeken naar hoe implantaten zich achteraf houden.

„Overigens helpt een goed keurmerk niet tegen een situatie zoals met de PIP-implantaten. Toen werd er willens en wetens gefraudeerd door andere gel te gebruiken dan bij de test”, aldus een woordvoerster.