In 1959 kwamen de Tibetanen op die dag voor het eerst in opstand tegen de Chinese overheersing. De Tibetanen verloren de strijd en de dalai lama, de geestelijk leider, moest vluchten. Hij kwam samen met een groot aantal volgelingen terecht in de Indiase stad Dharamsala, waar de regering in ballingschap nu nog huist.

Peking vreest traditiegetrouw dat de Tibetanen dit moment zullen aangrijpen om zich opnieuw grootschalig te verzetten. Dat gebeurde onder meer in 2008: toen gingen honderden Tibetanen onder leiding van boeddhistische monniken de straat op. Zeker 19 mensen kwamen om, hoewel de Tibetanen in ballingschap spreken over meer dan tweehonderd doden.

De huidige onrust, vooral onder boeddhistische monniken, wordt volgens de Chinese politie veroorzaakt door „de dalai lama en separatistische groepen uit het buitenland.” „Zij leiden de Tibetanen naar het pad van extremisme”, aldus Wu Zegang, de Chinese leider van het district rond Aba, waar het klooster staat dat het centrum vormt van de protesten.

Volgens hem toont politieonderzoek aan dat de zelfverbrandingen vooral worden uitgevoerd door monniken die al een strafblad hebben. Daarnaast is er volgens hem „de opmerkelijke overeenkomst” dat alle monniken voor hun dood ’Vrijheid voor Tibet’ roepen. Daaruit zou afgeleid kunnen worden dat de monniken zijn geïnstrueerd door groepen die hen misbruiken om hun politieke doelen te bereiken.

Het zal de monniken niet lukken om de vooruitgang in Tibet te stoppen, stelde parlementariër Li Changping dan ook eerder. „Eenheid en stabiliteit brengen zegeningen, terwijl afscheiding en onrust leiden tot ongeluk. Het Tibetaanse volk is resoluut geweest in het verzet tegen de dalai lama en zijn kliek.”

Veel Tibetanen zien dat compleet anders. Zij vinden dat China hen geen ruimte laat voor hun eigen geloof, taal en cultuur. China wil Tibet annexeren en daar moet je je tegen verzetten, stelt een groeiende groep Tibetanen. De dalai lama pleit nog altijd voor meer autonomie, maar dan wel onder de paraplu van de Volksrepubliek.