Duidelijkheid over rouw en begraven voor autistisch kind
Plotseling kan er rouw komen in het leven van een kind. Ieder kind wil graag weten wat er met de overledene gaat gebeuren. Zeker een kind met een stoornis in het autistisch spectrum heeft concrete informatie nodig. Want het alledaagse leven staat op z’n kop.
Margonda Hartman- van der Vlies en Bettie Versluis, beiden werkzaam in het speciaal onderwijs, weten uit de praktijk wat helpt voor een kind met autisme. Ze maakten tekeningen over verdriet, de begrafenis en alles wat daarbij hoort. Die geven een kind met autisme houvast.
De auteurs maken daarbij dankbaar gebruik van een techniek die helpt bij het verbeteren van sociaal inzicht, ”social stories” genaamd. Bij deze interventietechniek worden tekeningen over sociale gebeurtenissen ‘gelezen’.
In het boekje zijn uitscheurbare kaartjes met plaatjes verwerkt. Deze pictogrammen kunnen op de dag van de begrafenis worden gebruikt om het dagritme aan te geven. Op deze manier wordt de uitvaart inzichtelijk voor kinderen en krijgt deze structuur. Het boekje straalt rust uit; de tekst is eenvoudig en eenduidig.
Het boekje is geschreven voor de reformatorische gezindte. Dat blijkt onder meer uit het feit dat er zwarte kleding wordt gedragen en er geen bloemen worden verwacht bij de uitvaartplechtigheid.
De auteurs geven tweemaal aan dat een nieuw hart voor iedereen het allerbelangrijkste is. Jammer genoeg gaan zij hier niet verder op in. Wellicht geeft dit zinnetje wel aanleiding voor een nader gesprek.
Boekgegevens
”Rouw”, door Margonda Hartman-van der Vlies en Bettie Versluis; uitg. Gebr. Koster; Barneveld, 2011; ISBN 978 90 5551 645 2; 47 blz.; € 10,-.
