Elburg werd groenste stad dankzij inzet burgers
ELBURG – Een dikke laag sneeuw bedekt de grachten en wallen van het oude vestingstadje Elburg. Ook in het buitengebied is weinig groen te bekennen. Toch is dit de gemeente die in 2010 de groenste kleine stad van Nederland werd en een jaar later zilver won in de Europese competitie.
Even buiten Elburg, bij zorgboerderij Westbroek in ’t Harde, is Michael druk in de weer met een sneeuwschuiver. Hij draagt een dikke jas en een muts tegen de kou. „Vanmorgen zijn we nog naar de polder geweest om voor de schapen te zorgen”, vertelt hij. „Daar was het pas koud!”
Mensen met een verstandelijke beperking krijgen op zorgboerderij Westbroek woonbegeleiding en vinden er hun dagbesteding. Het is een van de projecten die indruk maakten op de jury die de gemeente Elburg kwam beoordelen op zijn groenbeleid.
„We doen op de zorgboerderij veel met de natuur”, vertelt begeleidster Hannah Nagelhout. „De A. Vogeltuinen liggen hier vlak naast. Daar werken we nauw mee samen. Onze cliënten helpen met zaaien, bemesten en oogsten. De producten van A. Vogel verkopen we hier in het winkeltje.”
De zorgboerderij werkt ook samen met de gemeente Elburg. „Wij houden de verschillende dierenweides bij. In ruil daarvoor krijgen we van de gemeente al het hout dat gekapt wordt. Daar maken onze cliënten onder andere haardhout van, en dat verkopen we dan weer.”
In 2010 werd Elburg eerste in de categorie kleine steden en dorpen van de Nederlandse competitie van Entente Florale. De winnaars mochten vervolgens meedoen aan de Europese verkiezingen, waar het Gelderse stadje zilver won. De betrokkenheid van burgers bij het groenbeleid was doorslaggevend voor de jury, denkt wethouder H. Wessel.
„Sommige gemeenten trekken bij zo’n wedstrijd alles uit de kast en gooien er tienduizenden euro’s tegenaan, maar zo zijn wij niet op de Veluwe. Uiteindelijk prikt de jury daar ook wel doorheen. Die kijkt vooral naar de groenvisie van de gemeente en naar de manier waarop die gerealiseerd wordt.”
Als voorbeeld van een goed doordacht groenbeleid noemt hij de keuzes bij het inrichten van woonwijken. „We wonen hier midden tussen de bossen en de uitgestrekte weilanden. Je moet dan niet lukraak bomen en struiken gaan planten om maar meer groen in de wijk te creëren. Je moet zorgen dat je vanuit de huizen doorzicht hebt naar het prachtige groen in het buitengebied. Zo kan ik nog wel tien voorbeelden noemen.”
De prijs van Entente Florale heeft Elburg veel gebracht, stelt Wessel. „In de eerste plaats heeft het onder de inwoners voor een wij-gevoel gezorgd. We zijn met elkaar toch een beetje trots op Elburg. Verder leverde het veel publiciteit op. De nationale competitie had voor ons nog meer pr-waarde dan de Europese. We kwamen op tv en de kranten schreven over ons. Het is moeilijk te zeggen of dat echt tot een grotere stroom toeristen heeft geleid, maar ik kan het me zomaar voorstellen.”
Wessel denkt dat het goed is voor een gemeente om regelmatig mee te doen aan dergelijke wedstrijden. „Het is een uitdaging waar je met elkaar voor gaat. Bij ons zie je dat verschillende afdelingen daardoor beter zijn gaan samenwerken.”
Niet iedereen is zo positief als de wethouder. Op internet spuien sommige Elburgers hun kritiek in reactie op het bericht dat de gemeente heeft meegedaan met de competitie. „Waar wordt deze onzin allemaal van betaald?” vraagt „Fer” zich af. Een ander, die zich „de echte elburger” noemt, stelt: „Het was van tevoren natuurlijk al lang bekend waar deze ‘deskundige’ jury langs zou worden gestuurd. In ieder geval niet langs de van onkruid vergeven perken en plantsoenen die in onze ‘groene gemeente’ ruimschoots voorradig zijn.”
Wessel glimlacht erom. „We hebben bijna alleen maar positieve reacties gehad, maar er zijn natuurlijk altijd wel een paar burgers die mopperen. Ik denk dat ze in de categorie zuurpruim vallen, mensen die altijd wel wat te klagen hebben, of ze nu bij de bakker, bij de slager of bij de gemeente zijn.”
Nagelhout vindt het in ieder geval volkomen terecht dat Elburg de prijs in de wacht heeft gesleept. „Hier is alles dichtbij: de bossen, het water, een weids uitzicht, maar ook de vesting met de bloemen en de steegjes. Een mooie combinatie van cultuur en natuur. Ik kom wel eens in grotere steden in de omgeving, maar zoals in Elburg vind je het toch nergens.”
Dit is het derde deel in een serie over gemeenten die een prijs hebben behaald.