Synodescriba dr. A. J. Plaisier: „GZB over tien jaar opgeheven”
NIJKERK – Volgens dr. A. J. Plaisier, scriba van de generale synode van de Protestantse Kerk in Nederland, is de tijd voorbij dat IZB, GZB en Kerk en Actie geïsoleerd blijven voortbestaan. „De vraag om zich op te heffen moet permanent op tafel liggen. De GZB zie ik over tien jaar zichzelf opheffen.”
Hij zei dat zaterdag tijdens de jaarlijkse landelijke Luisterend Dienen Dag in Nijkerk. Deze landelijke dag voor diakenen wordt belegd voor toerusting, bemoediging en ontmoeting. ”Wereldwijd kerk-zijn” was het thema van deze dag, gekoppeld aan de vraag wat het betekent om als christen te leven in verbondenheid met christenen over heel de wereld.
De kerk heeft volgens dr. Plaisier twee uitgaande bewegingen. De ene is naar het einde van de aarde. De tweede is naar de marge. Hij noemde het een drive over de eigen grenzen heen. „Zonder diaconie is er geen kerk. Diaconie is dienst aan en in naam van Jezus.”
Dat de kerk aan het veranderen is, betoogde ook GZB-directeur ds. J. Ouwehand. „Er is meer ruimte en begrip voor elkaar. Dat maakt samenwerking noodzakelijk.” Dat betekent volgens hem niet dat er tussen deze organisaties geen verschillen meer zouden zijn. „We kunnen elkaar wel versterken. Kerk, zending en diaconaat horen bij elkaar.”
Ook GZB-bestuursvoorzitter ds. K. van Meijeren erkende dat de positie van de kerk in Nederland en ook in de wereld verandert. „Dat vraagt om samenwerking waar het kan en het scheppen van openheid naar elkaar en de gemeenten toe.”
Volgens ds. A. T. van Blijderveen, predikant in Giessen-Neder-Hardinxveld, is de gemeente geroepen diaconaal te leven. Kernwoord van dat leven is gerechtigheid of rechtvaardigheid. „Gerechtigheid schept verplichtingen in de omgang met anderen, wereldwijd.”
Ds. Van Blijderveen werkte van 1997 tot 2005 als theologisch docent voor de GZB in Latijns-Amerika. „Als broeders en zusters zijn we in Gods wereldwijde kerk aan elkaar verbonden”, aldus de oud-zendingspredikant. De hoofdstukken 8 en 9 van Paulus’ tweede brief aan Korinthe noemde hij „een kleine theologie van het geven, van onderling dienstbetoon, van het wereldwijde diaconaat”. Daarbij haalde hij de uitspraak van dr. A. Noordegraaf aan, dat diaconaat geen wormpje aan de missionaire hengel mag zijn. Geen koppelverkoop van wat geven in ruil voor geloven.
„Dienstbetoon vraagt gerechtigheid, als een leven zoals God dat vanuit het verbond van ons vraagt”, aldus ds. Van Blijderveen. Dienstbetoon aan de wereldwijde kerk is volgens de predikant dat wij ook kunnen leren van die kerken. „Bij voorbeeld samen eten na de kerkdienst, iets dat wij niet kennen. Wij zouden op dat punt iets van onze geremdheid kunnen overwinnen.” Verder juichte hij de samenwerking binnen Luisterend Dienen tussen GZB en Kerk en Actie toe.
