Het begrotingspact, waar 26 van de 27 regeringsleiders het begin december in hoofdlijnen over eens werden, moet betere begrotingsdiscipline bij lidstaten van de Europese Unie waarborgen. Het voorziet erin dat zondaars worden gestraft. Hiermee moet in de toekomst het mogelijk zijn om eerder te zien wanneer een land in de problemen komt.

Minister Jan Kees de Jager zei afgelopen donderdag dat het nieuwe pact minder ambitieus wordt dan het kabinet had gehoopt. De Jager zei te hopen dat de onderhandelingen over het verdrag snel worden afgerond, zodat kan worden bekeken wat er nog extra nodig is.

Daarnaast zal er gesproken worden over de noodfondsen. Het tijdelijke noodfonds, het EFSF, werd opgericht als vangnet voor landen die te grote schulden hebben en hulp nodig hebben. Ierland heeft onder meer op dit fonds al een beroep gedaan.

Maar het fonds is nu te klein om grote landen zoals bijvoorbeel Italië, te helpen. Daarom moet het permanente fonds, het ESM, dat het EFSF op termijn zal vervangen, al eerder ingevoerd worden. De Italiaanse premier Mario Monti zei zondag dat de capaciteit van het ESM vergroot moet worden naar 1 biljoen euro. De grote vraag zal zijn hoe en met welke middelen.

En dan is er nog Griekenland. Het land staat op de rand van een bankroet en heeft dringend verdere financiële steun nodig. Onderhandelingen tussen Athene en banken, die een flink percentage van hun leningen moeten gaan kwijtschelden, werden dit weekeinde voortgezet maar een akkoord werd nog niet bereikt.

Daarnaast moet er nog een rapport komen van experts van de Europese Commissie, de Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds over de vorderingen die het land maakt met de hervormingen om de schulden terug te dringen. Uitzicht op een houdbare Griekse schuldenlast is voor Nederland een absolute voorwaarde voor hulp aan Griekenland, zo zei De Jager nog deze week. „Als die houdbaarheid er volgens de rapporten van de internationale instellingen niet is, dan kunnen wij geen leningen verstrekken.”