Johan Kamphuis hunkert naar geestelijke opwekking
Evangelist Johan Kamphuis, tot voor kort verbonden aan de organisatie Heart Cry, schreef een bewogen boekje over opwekking.
In het voorwoord geeft hij zijn motivatie: „Dit boek bevat mijn hartenkreet. (…) Tijdens dat werk ontdek ik meer en meer hoezeer Gods Vaderhart brandt van verlangen om zichzelf krachtig te openbaren aan christenen die hunkeren naar Zijn leven en liefde. (…) Veel christenen durven zich niet uit te strekken naar Gods heerlijkheid, uit angst voor fanatisme. Ik wil je oproepen die vrees los te laten. (…) Mijn hart breekt als ik de wereld om ons heen zie sterven. Mensen sterven zonder Redder. Als de hemel ons raakt, is dat niet in de eerste plaats gericht op onze eigenlijke welvaart, maar dient het een hoger doel. We zijn geroepen om God met ons leven te verhogen én om ons uit te strekken naar een verloren wereld!”
In het eerste hoofdstuk legt Kamphuis er de vinger bij dat Jezus Christus de bron van opwekking is. Hij wil ermee zeggen dat we ons niet moeten richten op opwekking, maar op Christus. Wat is de hemel zonder Christus? Hij geeft een onthullend voorbeeld van een jongen die op een praiseavond Jezus prees, maar na afloop zijn eigen lichaam promootte. Met andere woorden: het gaat niet om de emotie van een praiseavond, maar om het echt geestelijk kennen van Christus.
Hiermee wil Kamphuis ook zeggen dat Christus onze Koning dient te zijn. Als Hij onze Koning is, gaan onze heilige huisjes omver. Dat kan consequenties hebben voor ons internetgebruik of voor onze materialistische instelling. Het is daarom van groot belang dat we geen zonde bewust toestaan in ons leven, aangezien hierdoor het koningschap van Christus en de kracht van de Heilige Geest worden tegengestaan.
In dit eerste hoofdstuk schrijft Kamphuis over de inwoning van de Heilige Geest. Hij wijst erop dat we niet alleen moeten denken vanuit de werkingen van de Heilige Geest die meer of minder zijn, maar dat genade betekent dat de Geest werkelijk in ons woont. Zo is het ten diepste dat „de hemel de aarde raakt.”
Deze kernen worden in de volgende hoofdstukken verder uitgewerkt. In het tweede hoofdstuk worden zeven vragen gesteld om ons geestelijk peil onder de loep te nemen en door middel van zelfkritiek de noodzaak van opwekking op ons hart te binden: 1. Zijn er bewuste zonden in ons leven? 2. Gehoorzamen we werkelijk aan Gods wil? 3. Bidden we dagelijks zonder dat we ons neerleggen bij Gods soevereiniteit, maar werkelijk geloven dat God Zich laat verbidden? 4. Bestudeer ik de Heilige Schrift als voedsel voor het christelijke leven? 5. Belijd ik Jezus Christus? 6. Ben ik mild in het geven? 7. Wat doe ik voor God?
In het derde hoofdstuk worden de vruchten van opwekking beschreven. In grote lijnen is dat natuurlijk het omgekeerde van de vragen die in het tweede hoofdstuk worden gesteld. Opwekking betekent de kracht van de Heilige Geest in ons, waardoor we werkelijk Jezus belijden en ons leven effect zal hebben op anderen. In de kracht van de Heilige Geest zullen we in één week meer zegen verspreiden dan zonder de kracht van de Heilige Geest in maanden. Het boekje sluit af met een aantal voorbeelden van opwekkingen.
Ik sluit af met drie opmerkingen:
De authenticiteit van Kamphuis en het bewogen appel om opwekking geven herkenning.
Ik vraag me wel af of we directe lijnen kunnen trekken tussen iemands geestelijke kwaliteit en de effectiviteit voor anderen. Er zijn nogal wat voorbeelden van geestelijke christenen die niet zo ‘succesvol’ waren in hun leven.
- De voorgaande opmerking hangt samen met de vraag of in dit boekje genoeg verdisconteerd is dat we in een gebroken wereld leven. Kortom, wie een appellerend woord zoekt kan hier terecht, wie meer diepgang zoekt, wende zich tot puriteinse opwekkingspredikers.
Boekgegevens
”Als de hemel de aarde raakt. Verlangen naar opwekking”, John Kamphuis; uitg. Gideon, Hoornaar, 2011; ISBN 978 90 6067 112 2; 104 blz.; € 12,50.
