Vandaag deel 3: Zuidlaren-Schoonloo, 35 kilometer
Je moet oogkleppen op hebben, wil je in Zuidlaren geen paard of voorwerpen die verwijzen naar de edele viervoeter tegen het lijf lopen.
Neem het paardenbeeld in het fraaie centrum van het dorp met de zeven brinken. Zie de hoefijzers aan de muren van woningen. Wat Eindhoven heeft met lichtjes, heeft Zuidlaren met paarden. De paardenmarkt, iedere derde dinsdag in oktober, is de grootste van West-Europa. Ook nooit geweten: de vele vijvers in het dorp dienden onder meer als drinkplaatsen voor het vee.
Dat zal allemaal best, wij hebben nog 35 kilometers voor de boeg. Afwisseling genoeg: even voert de tocht langs lommerrijke singels, later lopen we langs monumentale panden op het terrein van de psychiatrische kliniek Dennenoord in Zuidlaren. Bloemen steken hun kopjes boven de grasvelden uit.
Niet ver van Rolde kronkelt het pad over het Balloërveld, een heideveld. Op het terrein is een restant van een tankgracht uit de Tweede Wereldoorlog te vinden. Het vormt een deel van een Duitse verdedigingslinie tussen Meppel en Groningen. Kilometer na kilometer voert de tocht door stille, Drentse lanen.
Fraai is de wandeling langs het Meindersveen. Het pad loopt in een halve cirkel om de plassen. En dan, het kan in Drenthe niet uitblijven, een schaapskudde. Op de hei kruisen we het pad van de dieren.
We finishen in Schoonloo, een 200 inwoners tellend gehucht. Het verhaal van dit Drentse dorp is lichtelijk triest. Door de ruilverkaveling in de jaren zestig legden veel kleine boerenbedrijven het loodje. Er is nu een tiental bedrijven over. Het schooltje van het dorp sloot in 1984 de deuren. Helemaal stil zal het niet worden in Schoonloo. Daar zorgt de schare wandelaars op het Pieterpad wel voor.