Veel supermarkten hebben in de loop der jaren hun assortiment aanzienlijk verbreed, met name in de non-foodsector. Daardoor kon men meer klanten trekken en de omzet vergroten. Zo wordt vaak ook een ruime collectie tijdschriften in de schappen gepresenteerd.In veel gevallen zit daar een aantal bladen bij waarvan al aan de buitenkant te zien is dat de uitgever zijn kracht of in ieder geval het verhogen van zijn verkoopcijfers vooral zoekt in de erotische sfeer. Schaars geklede dames moeten de aantrekkelijkheid van het blad vergroten en kopers over de streep trekken.

Gelukkig zijn niet alle klanten in de supermarkt hiervan gediend en datzelfde geldt van personeelsleden en ondernemers. Vandaar dat de jongerenorganisatie van de ChristenUnie het initiatief genomen heeft om supermarktexploitanten ertoe aan te sporen dergelijke erotische lectuur in hun winkel te weigeren.

Gisteren kreeg de eigenaar van een C1000-supermarkt in Emmeloord als eerste een keurmerk tegen porno uitgereikt. Hopelijk zullen er nog velen volgen. Ook elders (Denemarken, VS) zijn of worden acties ondernomen om schunnige tijdschriften uit supermarkten te weren of in ieder geval ongewenste confrontatie te voorkomen.

Vaak hebben mensen, in dit geval exploitanten van supermarkten, een duwtje in de goede richting nodig om zo’n besluit te nemen. Het feit dat er vraag is naar dergelijke tijdschriften en andere winkels ze ook verkopen, is immers geen doorslaggevende reden om ze zelf dan ook maar in het assortiment op te nemen.

Uiteraard heeft men als verkoper maar een beperkte verantwoordelijkheid voor wat men aanbiedt. Dat geldt voor alcoholische dranken, voor ongezond voedsel en ook voor lectuur. Hooguit kan men het tot zijn taak rekenen om gezonde en verantwoorde producten een prominente plaats te geven en bedenkelijke en ongezonde producten niet als stuntartikelen te gebruiken.

Er is echter een grens. Zeker bij kranten, boeken en tijdschriften is dat het geval. Dat geldt voor de drukker en de uitgever, maar ook voor de boekhandel en de supermarkt. Commerciële belangen kunnen botsen met hetgeen men in zijn geweten verantwoord acht. Maar wat het zwaarste is, moet het zwaarste wegen.

Overigens heeft ook de consument hier zijn verantwoordelijkheid. Niet alleen door wat hij aanschaft uit het tijdschriftenassortiment van de supermarkt, maar ook al in zijn keuze van de winkel.

Wie heeft wel eens bij de bedrijfsleiding van een zaak geklaagd over het ruime aanbod aan blootbladen dat daar gepresenteerd werd? En wie heeft vervolgens de daad bij het woord gevoegd, wanneer zijn herhaalde klachten geen resultaat hadden, om voortaan naar een andere zaak te gaan die er op dat punt een beter bedrijfsbeleid op nahoudt?

Dat geldt uiteraard niet alleen het aanbod van erotische bladen. Ook het open hebben van de winkel op zondag zou voor mensen die er weet van hebben dat de zondag de dag des Heeren is, een reden moeten zijn om waar mogelijk ergens anders zijn inkopen te doen.