In andere landen van Oost-Europa was van alles in beweging. De massa’s voelden zich vrijer door de vernieuwing die Sovjetleider Gorbatsjov voorstond. En dit had zijn uitwerking op Oost-Duitsland.

Het aantal demonstraties in de verschillende steden groeide en van lieverlee ontstonden ze ook in Berlijn. Toen Jacobs in oktober aanzat aan een groot staatsbanket ter ere van veertig jaar DDR werd er buiten heftig gedemonstreerd. Het blauwe licht van de zwaailampen van de politie schoof telkens door de ruimte vol nette dames en heren.

Jacobs bleef niet lang. In oktober 1990, na de hereniging met West-Duitsland, hield de DDR op te bestaan en verviel zijn standplaats. Nu, meer dan twintig jaar later, heeft hij zijn toentertijd handgeschreven dagboek uitgegeven.

Jacobs koos ervoor de tekst letterlijk uit zijn dagboek over te nemen, zonder enige redactie. Het is de vraag of dit zo’n gelukkige keus is. Het boek zit vol met vreemde en onbegrijpelijke afkortingen. Verder veronderstelt dit werk –ondanks de voetnoten hier en daar– te veel voorkennis om bij het brede publiek ingang te vinden. Dat neemt niet weg dat dit dagboek voor de vele geïnteresseerden in de ontmanteling van de DDR en het leven van de diplomatie –wat doet een ambassadeur de hele dag?– een aanrader is.

Boekgegevens

”Oost-Berlijns dagboek. De laatste maanden van de DDR”, door Egbert Jacobs; uitg. Gibbon Uitgeefagentschap, Amsterdam, 2011; ISBN 978 949 1363 009; 171 blz.; 
€ 17,50.