Enkele seconden na middernacht op maandag 31 oktober 2011 was het kindje daar. Het haalde diep adem en begon te huilen. Baby Zeven Miljard. De geboorte van de zevenmiljardste bewoner van onze planeet is een belangrijke mijlpaal. Over het feit wordt verschillend geoordeeld. De een ziet de geboorte als een teken van hoop. Een ander ziet er aanleiding in om te waarschuwen voor catastrofes die zullen volgen bij een ongewijzigde geboortepolitiek.

Medewerkers van de Verenigde Naties staken hun mening niet onder stoelen of banken. Als het aan hen had gelegen, was Baby Zeven Miljard nooit geboren. Ik geloof echter dat de geboorte een reden is voor een feestje.

Inkomen

Dit kind is geboren in een wereld die welvarender is dan ooit tevoren. Evenals de hoeveelheid mensen, is ook hun inkomen fors toegenomen. In 1800 leefden er ‘slechts’ 1 miljard mensen op de aardbol. Het gemiddelde inkomen per hoofd van de bevolking was toen ongeveer 100 dollar. In 1927 telde de wereld 2 miljard mensen, het inkomen was inmiddels vervijfvoudigd tot 500 dollar. In 1960 waren er 3 miljard wereldburgers met een gemiddeld inkomen van 1500 dollar, opnieuw een verdrievoudiging. Vandaag de dag is het gemiddelde inkomen gegroeid tot 9000 dollar. Volgens schattingen zal dat in 2100 –dan zullen er tussen de 7 en de 8 miljard wereldburgers zijn– 30.000 dollar zijn.

De motor achter de zogeheten bevolkingsexplosie is de verbetering van de gezondheid. Aan het einde van de negentiende eeuw stierven vier van de tien kinderen voor hun vijfde levensjaar. Inmiddels is de sterftekans voor kinderen onder de vijf jaar gedaald tot 6 procent. Dit percentage daalt nog steeds. Hoe langer de mensen leven, hoe meer er zijn op een bepaald moment.

Behalve de gezondheid is de levenskwaliteit sterk toegenomen, ook in Afrika, Azië en Latijns-Amerika. Volgens de Wereldbank is het gemiddelde inkomen in ontwikkelingslanden sinds 1960 verviervoudigd. De wereldbevolking is sinds 1960 meer dan verdubbeld. De gemiddelde oogst per hectare is evenredig toegenomen. Er wordt op dit moment zo veel graan geproduceerd dat het voor ieder mens mogelijk is om 3500 calorieën per dag te nuttigen. Het is dus niet nodig om te midden van deze overvloed van de honger om te komen.

Onderbevolking

Economieën blijven groeien, de productiviteit neemt maar toe, terwijl de vervuiling afneemt. De levensverwachting groeit, de armoede neemt af en politieke vrijheid neemt toe. Het menselijk geslacht heeft er nog nooit zo goed voor gestaan.

Feitelijk is onderbevolking, en niet overbevolking, de echte bedreiging. Ongeveer tachtig landen –samen vertegenwoordigen ze meer dan de helft van de wereldbevolking– hebben een geboortecijfer dat te laag is om de huidige bevolking te vervangen. Een vrouw krijgt dan gemiddeld minder dan 2,1 kind. Op een gegeven moment, een kwestie van tijd, sterft zo’n land uit.

De bevolking van veel ontwikkelde landen is op dit moment stabiel of neemt af. Zo voorspellen de 
VN dat in 2050 Rusland 25 miljoen minder inwoners zal tellen dan nu, Japan 21 miljoen minder, 
Italië 16 miljoen minder en in Duitsland en Spanje zal de bevolking met 9 miljoen mensen gekrompen zijn. Het is de verwachting dat Europa en Japan in 2100 de helft minder inwoners tellen.

Ook in ontwikkelingslanden neemt de bevolkingstoename af. Het gemiddelde aantal kinderen per vrouw is sinds 1960 afgenomen naar vijf naar drie. Volgens de meest conservatieve berekening van de VN –vaak de meest betrouwbare– zal de wereldbevolking in 2040 op z’n grootst zijn: ruim 8 miljard zielen. Daarna zal de hoeveelheid wereldburgers weer gaan dalen.

De VN-statistieken over 2010 laten zien dat er slechts tien landen zijn met een positief bevolkingsgroeicijfer van meer dan 3 procent. In 2050 zullen er naar verwachting twee keer zo veel 65-plussers zijn als kinderen onder de vijftien jaar. De gevolgen: scholen gaan dicht, economieën zakken in. Feiten die volkomen worden genegeerd door de VN-medewerkers. Ze gaan maar door met het verspreiden van de mythe van overbevolking.

Bange mensen

De VN en andere organisaties voor de controle van bevolkingsgroei weigeren de waarheid over de bevolkingscijfers te verkondigen omdat ze fondsen ontvangen van bange mensen die overbevolking vrezen. Ze vertellen ons dat er te veel baby’s worden geboren in ontwikkelingslanden. Feitelijk zeggen ze daarmee dat alleen rijke mensen kinderen mogen hebben. Een nieuwe vorm van wereldwijd racisme.

Het is in het licht hiervan zaak dat we stoppen met het subsidiëren van programma’s die als doel hebben de bevolkingsgroei af te remmen. We kunnen onze aandacht beter besteden aan echte problemen, zoals malaria, hiv/aids en andere infectieziekten. Als het sterftecijfer daalt, zal ook het geboortecijfer dalen.

Laten we samen de geboorte van Baby Zeven Miljard vieren. Hij of zij is een teken van onze toekomst, onze hoop en onze welvaart. Mensen zijn onze belangrijkste hulpbron. Mensen met bijzondere gaven hebben bijgedragen aan de verrijking van onze beschaving en de toename van de levensverwachting. Maar iedereen, rijk of arm, is een uniek schepsel dat aan de rest van ons iets te bieden heeft dat niet in waarde is uit te drukken.

Baby Zeven Miljard, jongen of meisje, rood of geel, zwart of wit, is geen blok aan het been maar een aanwinst. Geen vloek maar een zegen voor ons allen.

De auteur is directeur van het Amerikaanse Population Research Institute. Dit artikel verscheen eerder op de website pop.org.