Geen titel
Ongewenst zwanger, van huis weggelopen en dakloos. Dat is de situatie van de 17-jarige Agnes in 1752 in Londen. Via een kleine notitie vindt Agnes een baantje in de werkplaats van meester Blacklock, een vuurwerkmaker. Daar leert ze boeketten vuurpijlen maken en Romeinse kaarsen. Maar hoelang kan ze haar zwangerschap nog verbergen? Wanneer Blacklock onverwacht sterft, sterven ook al Agnes’ dromen.
Het verhaal van Agnes is in de ik-vorm te lezen in ”Gevangen zonlicht”, debuutroman van de Engelse schrijfster Jane Borodale. Behalve auteur is Borodale beeldend kunstenaar, en deze artistieke gave is terug te vinden in haar schrijfstijl. Ze boetseert haar verhaal met woorden, waardoor je de zware zwavellucht in het atelier van Blacklock bijna op je tong proeft, de smeulende kaarsenpitten ruikt en de doodsklokken van de galgenheuvel bij Tyburn hoort luiden. Haar schrijfstijl is rijk aan bijvoeglijke woorden, waardoor de sfeer van het achttiende-eeuwse Londen bijzonder levendig wordt voorgesteld. Jammer dat enkele zeer platvoerse woorden en banale zinnen deze schrijftrant ontsieren.
Borodale heeft zich tot in de details verdiept in de geschiedenis van het vuurwerk maken. Lange tijd was men enkel in staat om wit vuur te maken. In de tijd van Blacklock neemt de kennis over gekleurd vuur toe. Deze ontwikkeling is op een kunstige manier door het verhaal van Agnes gevlochten. In Agnes zie je de ontwikkeling van een opstandige jonge vrouw vol opgekropte woede tot een sterke alleenstaande moeder vol levensenergie voor een nieuwe toekomst.
Boekgegevens
”Gevangen zonlicht”, door Jane Borodale; uitg. Mozaïek, Zoetermeer, 2011; ISBN 978 90 239 9396 4; 402 blz.; € 20,50.
