In 1973 ontstond in Rotterdam de eerste reformatorische scholengemeenschap. Een naam moest er komen. Aan docenten werd gevraagd ideeën in te leveren. Het voorstel van G. J. van Aalst, destijds docent Duits, nu predikant van de gereformeerde gemeente in Klaaswaal, haalde het.

Waarom koos u voor de naam Guido de Brès?

„Ik wilde heel graag dat de naam die buiten op de gevel zou komen te staan overeenkwam met de sfeer die er binnen heerste. Vanuit een hartelijke binding aan de Schrift en de kerk der eeuwen koos ik voor Guido de Brès. In artikel 5 en 9 beroept De Brès zich op het bevindelijke leven. Over het gezag van de Schrift schrijft hij dat „ons de Heilige Geest getuigenis geeft in onze harten dat zij van God zijn” (art. 5). In artikel 9, waar het gaat over de Drie-eenheid, heeft hij het over de werkingen „die wij in ons gevoelen.” Ook uit de brieven die De Brès uit de gevangenis aan zijn vrouw en zijn moeder schreef, blijkt dat hier het hart van de Kerk klopt. Ik wenste en wens dat de eenheid tussen leer en leven die er bij Guido de Brès was, ook op school gevonden zou worden.”

Wat heeft u zelf met de Nederlandse Geloofsbelijdenis?

„Het is het oudste belijdenisgeschrift dat wij kennen dat is opgesteld in een maatschappij die kerkvijandig was. Het geeft getuigenis van die God Die een zeer overvloedige Fontein van alle goed is.”

Is er voldoende aandacht voor de Nederlandse Geloofsbelijdenis?

„Dat vind ik moeilijk te zeggen. Ik hoop dat veel kerken mogen terugkeren naar hun wortels en dat Schrift en belijdenis geen loze kreet zijn, maar dat er een zuiver reformatorisch geluid gehoord mag worden. De NGB is een goed wapen in de strijd tegen eigenmachtig Schriftgebruik. In het bijzonder wens ik dat de belijdenis voor eenieder inhoud mag hebben. Dat we niet alleen met ons hoofd weten wat er in staat, maar ook met het hart mogen kennen.”

Hoeveel aandacht besteedt u in uw gemeente aan de Nederlandse Geloofsbelijdenis?

„Op de lidmatencatechisatie behandel ik momenteel de Nederlandse Geloofsbelijdenis. Vanwege het jubileum heb ik begin dit jaar de artikelen 1 tot en met 7 bepreekt. Er is geen belijdenisgeschrift dat zo helder spreekt over het Schriftgezag als de NGB. Ook in de zondagse preek laat ik de belijdenis doorklinken, echter wel uitdrukkelijk na de Schrift. In toespraken bij een begrafenis, waar regelmatig on- of buitenkerkelijken aanwezig zijn, citeer ik wel eens artikel 17, waarin het gaat om Gods opzoekende liefde.”