Meestal werd hij vanaf de publieke tribune gadegeslagen door zijn zoon, die uiterlijk sterk op hem leek.

Tuna was de eigenaar van een wasserette in de omgeving van het Leidseplein. Volgens justitie diende dat bedrijfje vooral als dekmantel en als er al iets werd (wit-)gewassen betrof het vooral misdaadgeld.

In 1998 doodde Tuna een medeverdachte in een cocaïnezaak, waarvoor hij vier jaar cel kreeg opgelegd. In zijn vrije tijd zou Tuna kooivechter zijn geweest. Vastgoedtycoon en onderwereldbankier Willem Endstra, die in de periode voorafgaand aan zijn gewelddadige dood in het diepste geheim een reeks gesprekken voerde met de politie, kwalificeerde Tuna als „en beetje gek’: „Hij trekt steeds een wapen, ook op kantoor.’

Tuna kwam in het vorige decennium, voordat hij eind januari 2006 werd aangehouden in de Holleederzaak (codenaam Kolbak), een paar keer in het vizier van de politie. In juli 2003 vond de politie in de geprepareerde airbagruimte in zijn auto twee vuurwapens. Diezelfde dag hield de politie ook Holleeder en Dino Soerel aan, in de PC Hooftstraat. Ook in Soerels auto, op precies dezelfde plek, stuitte de politie op wapens. Tuna dook tevens op in een witwasonderzoek, samen met (ex-)advocaat Evert Hingst. Dit onderzoek werd gestaakt nadat Hingst in oktober 2005 werd doodgeschoten.

In de het proces tegen Holleeder c.s. beschuldigde justitie Tuna van het afpersen van zakenman John Wijsmuller. De bewijsvoering in die zaak werd bemoeilijkt door het feit dat het slachtoffer bij hoog en bij laag ontkende dat hij bij Holleeder en de zijnen in de tang heeft gezeten. Na een eis van vier jaar sprak de rechtbank hem, bij gebrek aan bewijs, vrij.